ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΦΥΣΗ

Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΦΥΣΗ

Τρίτη, 25 Φεβρουαρίου 2025 19:42

Ένα ντοκιμαντέρ για το Εθνικό Πάρκο Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου - Αιτωλικού

Ένα ντοκιμαντέρ, για την προστατευόμενη περιοχή του Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου – Αιτωλικού, των Εκβολών Ποταμών Αχελώου και Εύηνου και Νήσων Εχινάδων, μια παραγωγή του Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου.

Απολαύστε το βίντεο:

Κατηγορία Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΦΥΣΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου 2025 20:08

Λιμανάκι Αιτωλικού: Ένας «παράδεισος» για παρατηρητές πουλιών

Το λιμανάκι Αιτωλικού, ένα ανεξίτηλο σημείο που φιλοξενεί σπάνια είδη πουλιών, ιδανικός προορισμός για φυσιολάτρες και παρατηρητές, με μοναδικές εμπειρίες.

Στο λιμανακι τα είδη των πουλιών είναι πολλά στην περίοδο του χρόνου. Εκτός από τα υδρόβια εάν κάποιος είναι παρατηρητικός θα αντιληφθεί ότι υπάρχουν και πολλά άλλα είδη.

Αν αξιοποιηθεί σωστα το σημειο μπορουν να γίνονται περιβαλλοντικες ενημερωσεις, birdwatching, φωτογραφία και πολλά άλλα..

Το θετικό είναι πως τα πουλιά δεν ενοχλούνται οπότε και νιώθουν ασφαλεια.

Μπορείς να τα δεις σε πολύ κοντινή απόσταση κάνοντας μια βόλτα γύρω γύρω. Είναι πολύ σημαντικό που ξεκίνησε η αισθητική ανάπλαση από το δήμο και το περιμέναμε ολοι.

Οι παρακάτω φωτογραφίες τραβήχτηκαν όλες μέσα στο χώρο του πάρκου σε διαφορετικές εποχές και ημέρες μέσα στο χρόνο και σε καθεμία υπάρχει μια σύντομη περιγραφή για το είδος το πως δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο σημείο.

Δείτε φωτογραφίες:

Η φαλαριδα και η νεροκοτα. Οι φαλαρίδες είναι οι φιντες για όλα τα υπόλοιπα που προσελκύονται. Κάθε χρόνο 2 ζευγάρια φαλαρίδες φωλιάζουν στη συστάδα των καλαμιών που υπάρχει στο λιμανάκι.Το ξεφτέρι εμφανίζεται το χειμώνα και πραγματοποιεί απότομες και γρήγορες επιθέσεις σε διάφορα πουλιά. Τα περιστέρια στο λιμανάκι είναι ένας στάνταρ στόχος και πολλές φορές τους επιτίθεται όπως στην φωτογραφια.Ένας τουλαχιστον καστανοκεφαλος γλάρος είναι πάντα στην ξύλινη γέφυρα από το λιμανάκι. Περίπου 150 γυροπετανε στο λιμανάκι αυτή την περίοδο αναζητώντας τροφή μικρά ψαράκια όπως η αθερίνα.Εδώ οι καστανοκεφαλοι γλάροι σε ώρα ανάπαυσης απογευματινή ώρα.Το κιρκιρι είναι πολυάριθμο στη λιμνοθάλασσα αυτή την εποχή και μερικά οπως το εικονιζόμενο αρσενικό μπαινουν μέσα στο λιμανάκι για ξεκούραση και ασφάλεια.Πολλά χελιδόνια θα εμφανίζονται σιγά σιγά στο λιμανάκι πηγαίνοντας στην άκρη του νερού όπου θα μαζεύουν λάσπη για τις φωλιές τους. Το εικονιζόμενο είναι σταυλοχελιδονο και υπάρχει και το σπιτοχελιδονο με περισσότερο έντονο λευκό.Η σαρσελα εμφανίζεται στη χώρα μας την άνοιξη και αρχές Μαρτίου συνήθως. Συμπεριφέρεται όπως το κιρκιρι και μπαίνει στο λιμανάκι για ασφάλεια και ξεκουραση.Ο ακτιτης είναι ο πιο γνωστός θαμώνας στο λιμανάκι αυτή την εποχή. Περπατάει παράκτια αναζητώντας μικροοργανισμούς κουνώντας την ουρά πάνω κάτω σε κάθε βήμα.Ο μαυρολαιμης όπως και ο κοκκινολαίμης ακολουθούν την ίδια σειρά. Πετούν από καλάμι σε καλάμι με απότομους ελιγμούς τρώγοντας μικρά μυγακια κα κουνούπια. Ο εικονιζόμενος είναι θηλυκός.Το Σκουφοβουτηχτάρι αναζητά πολλές φορές τροφή στο λιμανάκι ανάμεσα στις φαλαρίδες. Προτιμάει να κάθεται στο κέντρο για ασφάλεια και δεν έρχεται στην ακτή.Το νανοβουτηχταρι εμφανίζεται για λίγο στην επιφάνεια και αμέσως καταδύεται. Περίπου στα 3 ζευγάρια δραστηριοποιούνται μέσα στο λιμανάκι.Η καρακάξα φωλιάζει σε κάποια δέντρα από το Κατράκειο. Περιφέρεται στα αλμυρίκια της νότιας πλευράς και την άνοιξη πολλές φορές κλέβει τα αυγά από τις πάπιες για φαγητό.Ο Ασημογλαρος συνήθως με κάποιους καστανοκεφαλους γλάρους περιφέρεται στο σημείο. Ξεχωρίζει καθώς έχει διπλάσιο μέγεθος.Η σταχτοσουσουραδα εχει την μεγαλύτερη ουρά από τα υπόλοιπα αλλά δύο είδη την κιτρινοσουσουραδα και την λευκοσουσουραδα. Και τα τρία είδη παρατηρούνται στο χώρο του πάρκου σε κοπαδακια των 5-6 ατόμων ιδιαίτερα με λιακάδα.Ο χωραφοσπουργιτης εμφανίζεται σε μικρά κοπαδακια και περιφέρεται για σπόρους ανάμεσα στα χορτα και ανάμεσα στις καλαμωτές φωλιές.Ο κοκκινολαίμης που είναι και αυτός χειμωνιάτικος επισκέπτης γυρίζει από κλαδί σε κλαδί και κουρνιάζει στις καλαμωτές τεχνίτες φωλιές.Ο νανογλάρος είναι και αυτός χειμερινός επισκέπτης έχει μικρό μέγεθος μοιάζει και ελάχιστα με τον καστανοκεφαλο . Τα μικρά ψαράκια στο λιμανάκι τον προσελκύουν αυτή την εποχή.Ο Καρβουνιάρης συμπεριφέρεται σαν τον κοκκινολαίμη. Γυρνάει γύρω γυρω αναζητώντας μυγακια κουνούπια και άλλα συνήθως στις ξύλινες γέφυρες.Συνηθιζει να κουνά την ουρα του πάνω κάτω.Ο λευκοτσικνιας είναι μόνιμος στο λιμανάκι. Ακολουθεί τις γάιτες και όταν δεν βρει κάτι αξιόλογο στέκεται στην είσοδο από τις ξύλινες γέφυρες και με το ρεύμα περιμένει το γεύμα του.Ο δεντροφυλοσκοπος είναι πολύ μικρό πουλί και είναι σε συνεχή δραστηριότητα μέσα στο λιμανάκι. Μεταναστευτικό είδος και αυτό.Η Αλκυόνη είναι από τα ομορφότερα πουλιά και φέτος υπήρχε μεγάλος αριθμός από Αλκυόνες σε όλη την περιοχή. Κάθονται στις καλαμωτές φωλιές και παραμονεύουν για αθερίνα η γουργο . Παρατηρήθηκε και μια με δακτυλίδι η οποία έφερε τον κωδικό της χώρας που ηρθε και ήταν η Τσεχία.Ο κορμοράνος μετά τις πρωινές βουτιές για φαγητό περιμένει να βγει ο ήλιος καλά για να στεγνώσει τα φτερά του. Προτιμά τα ξύλα που είναι δέστρες για τις γάιτες.Το ψαρονι αριθμεί σε χιλιάδες σε όλη την περιοχη το φθινοπωρο μερικά όμως στέκονται στο λιμανάκι στα καλώδια για ξεκούραση. Εκεί τρέφονται από τις δύο αγριελιές για λίγο διάστημα.Το γκισαρι είναι μια βουτοπαπια που έρχονται κυρίως στη βόρεια πλευρά της λιμνοθάλασσας ( κανάλι) όμως όταν περνά μια βάρκα σηκώνονται κ μερικά από αυτά πέφτουν στην είσοδο από το λιμανάκι για να έχουν ηρεμία καθώς βρίσκουν κ εκεί άφθονη τροφή ( φύκια).Το χειμωνογλαρονο αυτή την εποχή εμφανίζεται να ψαρεύει στο λιμανάκι συνήθως το κοπάδι γαύρου και αθερινας είναι τα αγαπημένα του.Η νεροκοτσελα και αυτή κρύβεται στην πλευρά που είναι η συστάδα των καλαμιών μέσα στο λιμανακι. Είναι αθόρυβη και πολύ γρήγορη.Ο κατσουλιερης περπατάει γρήγορα ανάμεσα στα χορτα και τις πέτρες αναζητώντας τροφή. Μοιάζει με σπουργίτι αλλά το χαρακτηριστικό του είναι το λοφιο.Η μοναδική νεροκοτα που κατοικεί στο λιμανάκι στους καλαμιώνες στην παράκτια ζώνη. Αναμιγνύεται με τις φαλαρίδες και τρέφεται γύρω γύρω τις πρωινές ώρες.Η δεκαοχτουρα είναι μόνιμος κάτοικος εκεί. Φωλιάζει σε δέντρα και συνήθως στα πεύκα δίπλα από το Κατράκειο κάθε χρόνο. Συχνά γίνεται στόχος για τα ξεφτέρια.

Οι Αργυροπελεκάνοι αν και λίγο φοβικά πουλιά βρέθηκαν πολλές φορές μέσα και απέξω από το λιμανάκι πρωινές ώρες συνήθως που έχει ησυχία ψαρεύοντας ένα μεγαλο κοπάδι γαύρου.

Λάμπρος Χαρέλος

Τμήμα Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Πολ. & Μορφ. Συλλόγου “Το Αιτωλικό”

sinidisi.gr

Κατηγορία Φωτοϊστορίες

Ετικέτες

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου 2025 18:29

Βαρκάδα και βουτιές στον υδάτινο παράδεισο του Αχελώου ποταμού (video, φωτο)

Ο Αχελώος ποταμός είναι από τους μεγαλύτερους ποταμούς της Ελλάδας και έχει μήκος 220 χιλιόμετρα.

ΠΗΓΕΣ ΑΧΕΛΩΟΥ

Ένα ποτάμι που πηγάζει από τα βουνά του Λάκμου, με αφετηρία τη δρακόλιμνη της Βερλίγκα, κάτω από τις κορυφές του Μέγα τράπου και της Τσουκαρέλα και τις πηγές της Ρόνα πάνω από το Χαλίκι Ασπροποτάμου. Ακολουθώντας μια πορεία μέσα από τα βουνά της Πίνδου, των Τζουμέρκων και των Αγράφων εκβάλει στο Ιόνιο Πέλαγος.

Ο ποταμός είναι γνωστός για την πλούσια βιοποικιλότητα, τα όμορφα τοπία και τα τιρκουάζ νερά του. Τα φυσικά τοπία γύρω από τον Αχελώο είναι εντυπωσιακά. Οι καταπράσινες κοιλάδες, τα καθαρά νερά και οι γραφικές γέφυρες δημιουργούν ένα μοναδικό σκηνικό.

axelwos (7)

axelwos (6)

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Ο Αχελώος έχει μια πλούσια ιστορία που συνδέεται με την ελληνική μυθολογία. Στην αρχαιότητα, ο Αχελώος θεωρούνταν ο σπουδαιότερος ποτάμιος θεός και λατρευόταν πολύ από τους Αιτωλούς και τους Ακαρνάνες. Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Αχελώος ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύως ή του Ήλιου και της Γης. Ήταν γνωστός για την ορμητικότητα του και την ιδιότροπη δύναμη του. Ο Όμηρος τον αναφέρει ως ανώτερο από τον Ωκεανό και όλα τα νερά των πηγών και των θαλασσών προέρχονται από αυτόν.

axelwos (10)

ΛΙΜΝΗ ΚΡΕΜΑΣΤΩΝ-ΑΧΕΛΩΟΣ-ΓΕΦΥΡΑ ΤΕΜΠΛΑΣ

Μετά τη γέφυρα Τέμπλας ξεκινούν τα πανέμορφα φιόρδ του Αχελώου με τα καταπράσινα και απόκρυμνα φαράγγια, εκεί που σμίγει με την τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών. Τα νερά της λίμνης ανεβοκατεβαίνουν κατά τη διάρκεια του χρόνου και εισχωρούν μέσα στον ποταμό ανεβάζοντας τη στάθμη του με αποκορύφωμα την άνοιξη μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Μια βόλτα κατά μήκους του Αχελώου ποταμού, ξεκινώντας από την πλάζ της Σιβίστα και κάνοντας δροσιστικές βουτιές στα κρυστάλλινα νερά του, είναι κάτι το ξεχωριστό. Οι ήχοι του νερού και η θέα της φύσης δημιουργούν μια μοναδική εμπειρία. Είναι ένα υπέροχο συνναίσθημα, να μπορείς να απολαμβάνεις τέτοιες στιγμές μέσα στην αγνή και παρθένα ελληνική φύση.

axelwos (3)

axelwos (5)

ΒΑΡΚΑΔΑ

Η βαρκάδα μας ξεκίνησε από την πλάζ του χωριού Σιβίστα αρχές καλοκαιριού, όταν και η στάθμη των νερών της λίμνης Κρεμαστών ήταν στα υψηλοτερά της επίπεδα. Τα νερά κρυστάλλινα, ο πρωινός ήλιος που χτύπαγε πάνω στα νερά της λίμνης, αστραφτσαλούσε πάνω μας!

Μετά από δέκα λεπτά βαρκάδας στη λίμνη Κρεμαστών, πάνω στην παλιά κοίτη του ποταμού Αχελώου, αρχίσαμε να μπαίνουμε στα στενά του, που σμίγουν με τη λίμνη και αρχίσαμε να αννηφορίζουμε προς τη Γέφυρα Τατάρνας, μισή ώρα από την πλαζ της Σιβίστας. Τα νερά ήρεμα, επικρατούσε απόλυτη ησυχία παντού και το μόνο που ακουγόταν ήταν ο ήχος της μηχανής της βάρκας. Ήταν πέροχο να αντικρύζεις τις κατάφυτες πλαγιές του ποταμού και τα τιρκουαζ νερά του, η απόλυτη χαλάρωση.

axelwos (2)

Μετά τα μισά της διαδρομής ο ποταμός άρχισε να στενεύει και οι μεγάλοι κάθετοι γκρεμοί άρχισαν να κάνουν την εμφανισή τους, ένα τοπίο μαγικό, νομίζαμε ότι είμαστε σε άλλη χώρα, όμως είμαστε στη χώρα μας, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις άλλες χώρες.

Το τελευταίο πέρασμα από το μεγαλύτερο στενό το Αχελώου στη θέση Καστράκι, ήταν εντυπωσιακο. Στα πλημμυρισμένα στενά του υπήρχαν μεγάλες σπηλιές γεμάτες νερό, που είναι πιο εμφανείς, όταν η στάθμη του ποταμού πέφτει. Οι τεράστιοι γκρεμοί των στενών του Αχελώου ήταν κατάφυτοι και η αντανακλασή τους μέσα στα πεντακάθαρα νερά, έδινε αυτό το μονναδικό χρώμα που βλέπετε στις παρακάτω φωτογραφίες. Μία στάση για κάποιες βουτιές δροσιάς ήταν επιβεβλημένη στην είσοδο του φαραγγιου.

axelwos (4)

Τα νερά ήταν παγωμένα και δροσιστικά, με την πρώτη ευκαιρία κάναμε μία στάση για κάποιες βουτιές, απολαμβάνοντας αυτόν τον υδάτινο παράδεισο. Αφού δροσιστήκαμε ανεβήκαμε στη βάρκα με προορισμό την Γέφυρα Τέμπλας. Αμέσως μετά τα στενά του φαραγγιού, στην έξοδο από το Καστράκι Τοπολιάνων υπάρχεί ένα τεράστιο άνοιγμα του ποταμού προς τα αριστερά, που οδηγεί στο επόμενο στένεμα της κοίτης, όπου βρίσκεται η Γέφυρα Τέμπλας, η οπόια έχει μήκος 210 μέτρα, πλάτος 14 μέτρα και κατασκευάστηκε το 1960. Ένα γεφύρι πανέμορφο που στέκει εκεί αγέροχα, αντέχοντας τα ορμητικά νερά του ποταμού στις έντονες βροχοπτώσεις.

axelwos (8)

ΒΟΥΤΙΕΣ

Γυρνώντας από τη Γέφυρα Τέμπλας και μπαίνοντας στην είσοδο της λίμνης, λίγο πριν τη πλάζ της Σιβίστα, σταματήσαμε για να απολαύσουμε τα πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά, κάνοντας μερικές βουτιές. Ήταν στιγμές μοναδικές, δε χορταίναμε να βουτάμε στα βαθιά και καθαρά νερά του Αχελώου ποταμού. Θέλαμε να απολαύσουμε και τις τελευταίες στιγμές, λίγο πριν αφήσουμε πίσω αυτή την αξέχαστη βαρκάδα, παίρνοντας μαζί μας αυτές τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε στα νερά του Αχελώου ποταμού και της τεχνητής λίμνης των Κρεμαστών.

Ήταν μια βόλτα που θα μείνει αξέχαστη, απολαμβάνοντας αυτή την ξεχωριστή ομορφιά και κάνοντας μπάνιο στα κρυστάλλινα τιρκουάζ νερά του Αχελώου ποταμού. Είναι κάτι που φυσικά θα επαναλάβουμε και προτείνω σε όποιον θέλει να ζήσει αυτή τη μοναδική εμπειρία, να επισκευτεί αυτά τα πανέμορφα μέρη των Αγράφων. Στο παρακάτω βίντεο δείτε τη βαρκάδα στον υδάτινο παράδεισο του Αχελώου ποταμού.

naturedrone.gr ΜΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ

Κατηγορία Γνωρίστε την Αιτωλοακαρνανία

Ετικέτες

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα, 30 Δεκεμβρίου 2024 15:19

Αιτωλοακαρνανία: Το Φαράγγι της Κλεισούρας μέσα από τα μάτια του "Πολίτη" (βίντεο)

Το Φαράγγι της Κλεισούρας ή συνηθέστερα Κλεισούρα της Αιτωλοακαρνανίας είναι ένας γεωλογικός σχηματισμός στο όρος Αράκυνθος ή Ζυγός του νομού.

Κατά τους προϊστορικούς χρόνους τα όρη Αράκυνθος και Παναιτωλικό περιόριζαν τα νερά του ποταμού Αχελώου να καταλήξουν στην θάλασσα και σχημάτιζαν έτσι μια μεγάλη λίμνη.

Το νερό έπειτα διερχόταν από το φαράγγι της Κλεισούρας και χύνονταν στην λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού.

Με την πάροδο των αιώνων και ύστερα από γεωλογικές ανακατατάξεις στην περιοχή, ο ποταμός άλλαξε πορεία με αποτέλεσμα το φαράγγι της Κλεισούρας να γίνει μια ξερή κοίτη και η μεγάλη λίμνη να περιοριστεί σε έκταση, σχηματίζοντας, προς την έξοδό του, τις υπάρχουσες λίμνες της Τριχωνίδας, του Οζερού, της Αμβρακίας και της Λυσιμαχίας.

Στην ίδια κατεύθυνση βρισκόταν η αρχαία αιτωλική πόλη Πυλήνη, την οποία όπως αναφέρει ο Στράβωνας μεταφέρθηκε στη βόρεια πλευρά του Αράκυνθου κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου και την μετονόμασαν σε Πρόσχιον, ενώ στη δυτική πλευρά του φαραγγιού βρίσκεται η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής ή Αγία Ελεούσα Αιτωλοακαρνανίας.

Στην περιοχή παλαιότερα ζούσαν μερικά ζευγάρια γυπαετών ενώ σήμερα η περιοχή φιλοξενεί μεγάλο πληθυσμό όρνεων, αλλά και αμφίβιων/ερπετών όπως: Κιτρινοβομβίνες (Bombina variegata scabra), Πρασινόφρυνους (Bufo viridis viridis), Δεντροβάτραχους (Hyla arborea arborea) και Ονυχοχελώνες (Testudo hermanni hermanni). Το φαράγγι μαζί με το βουνό Αράκυνθος είναι ενταγμένο στο δίκτυο Φύση 2000.

Politischios.gr

Κατηγορία Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΦΥΣΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή, 29 Δεκεμβρίου 2024 18:02

Ηλιοβασίλεμα στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου το μακρινό 1964 (video)

Το Μεσολόγγι είναι πόλη γνωστή για την ομώνυμη λιμνοθάλασσα της, με το τοπίο που συντίθεται στην περιοχή να είναι μοναδικού κάλλους.

Το κανάλι Aylon Film Archives φέρνει στην δημοσιότητα πλάνα από το Μεσολόγγι του 1964.

Στα πρώτα της ταινίας βλέπουμε πρόχειρες κατασκευές στέγασης των αλιέων, αλλά και κύριες κατοικίες, βάρκες στην ακτή, τον όγκο του όρους Βαράσοβα και τέλος ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα.

agriniopress.gr

Κατηγορία Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΦΥΣΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο, 21 Δεκεμβρίου 2024 19:27

Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο στις Οινιάδες!

Σήμερα, την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου, την πιο μικρή μέρα του χρόνου με το μεγαλύτερο σκοτάδι να σκεπάζει το βόρειο ημισφαίριο, ο ήλιος ολοκληρώνει την περιστροφή του και αρχίζει έναν νέο κύκλο γύρω από τη Γη σηματοδοτώντας την επάνοδο του. Από την επομένη κιόλας ημέρα, οι μέρες αρχίζουν σιγά σιγά και μεγαλώνουν, έτσι ο ήλιος αρχίζει το νέο του ταξίδι διδάσκοντάς μας την κυκλική πορεία των πραγμάτων και στην δική μας ζωή, αλλάζοντας παράλληλα και οριοθετώντας τις εποχές.

oiniades isimeria 21 12 2024 2

«Σύμφωνα με την μακραίωνη τοπική μας παράδοση, από την ημέρα του Χειμερινού Ηλιοστασίου σε κάθε σπίτι, πρέπει να καίει η φωτιά, για να ζεσταθεί ο μικρός Χριστός που αναμένεται να έρθει στον κόσμο τις προσεχείς ημέρες, με την Γιορτή των Χριστουγέννων αλλά και για να μείνουν μακριά οι πονηροί Καλικάντζαροι που αυτές τις ημέρες βρίσκονται στην επιφάνεια της γης πειράζοντας του ανθρώπους».

oiniades isimeria 21 12 2024 3

«Έτσι και στον τόπο μας, οι σπιτονοικοκυρές διαχρονικά κρατούσαν φυλαγμένο ένα μεγάλο κούτσουρο, συνήθως Βελανιδιά, ως το πιο γερό και καλά διαλεγμένο ξύλο, προκειμένου να καεί στο τζάκι, όπου το έραναν με ξηρούς καρπούς της χρονιάς που πέρασε».

oiniades isimeria 21 12 2024 4

«Μάλιστα κατέβαλαν προσπάθεια, η φωτιά που άναβαν με αυτό το κούτσουρο, να μη σβήσει για όλο το διάστημα των εορτών και να καίει για περίπου 12 μέρες».

«Τα παιδιά του σπιτιού μάζευαν τα «καταχύσματα» αυτά και τις στάχτες, για καλοτυχία, ενώ σε άλλες περιπτώσεις οι στάχτες απορρίπτονταν από τις νοικοκυρές στον κήπο ή τα κτήματα, για να τα ευλογήσουν και να καρποφορήσουν την νέα χρονιά».

oiniades isimeria 21 12 2024 5

Παλαιότερα την εποχή πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, σε πολλά από τα Ακαρνανικά χωριά των Οινιαδών στην ίδια λογική με το έθιμο του Χριστόξυλου υπάρχουν αναφορές ότι έκαιγαν κλαδιά βελανιδιάς έξω από τα προαύλια των ναών και στις αυλές των σπιτιών. Έθιμο που έχει παντελώς εκλείψει και εντοπίζεται μεμονωμένα σε σημεία της Βορείου Ελλάδος και των Βαλκανίων.

oiniades isimeria 21 12 2024 6

Εκ του Γραφείου Τύπου της «Οινιαδών Ανάπτυξις»

Κατηγορία Φωτοϊστορίες

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΦΥΣΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή, 29 Σεπτεμβρίου 2024 13:58

Εναλλακτική απόδραση στο Μεσολόγγι: Η πλατεία Ηρώων, βαρκάδα στη λιμνοθάλασσα, προτάσεις για φαγητό (www.iefimerida.gr)

Εναλλακτική απόδραση στο Μεσολόγγι, αν αναζητάτε πιο εναλλακτικά μέρη για να αποδράσετε μέσα στο φθινόπωρο είναι ιδανικό μέρος με την πλατεία Ηρώων και τη βαρκάδα στη λιμνοθάλασσα

Αρχίζοντας να μπαίνουμε σιγά σιγά στον Οκτώβριο, με σύμμαχο τις θερμές ημέρες, οργανώνουμε τις επόμενες εξορμήσεις που, προς το παρόν. δεν προδιαθέτουν τους επισκέπτες να ξεκινήσουν αποδράσεις στο βουνό αναζητώντας πιο εναλλακτικά μέρη για να τα συνδυάσουν με ενδιαφέρουσες δραστηριότητες.

Μια καλή επιλογή είναι οι αποδράσεις σε ελληνικά νησιά, οι εκδρομές στο εξωτερικό και φυσικά τα Σαββατοκύριακα εκτός πόλης σε προορισμούς που έχετε να κάνετε δραστηριότητες που θα σας γεμίσουν ευχάριστα το πρόγραμμα.

Σε μια αναζήτηση για εκδρομή τον Οκτώβριο έπεσε στο τραπέζι η πρόταση για το Μεσολόγγι, μια περιοχή που δεν είχα ποτέ άλλοτε επισκεφτεί, και ο λόγος ήταν πολύ συγκεκριμένος: βαρκάδα στη λιμνοθάλασσα και γεύμα σε πελάδα.

Μια ανεπανάληπτη εμπειρία που μπορείτε να πραγματοποιηθεί από αρχές της άνοιξης μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου λόγω των καιρικών συνθηκών. Από την άλλη, είναι μια ευκαιρία να περπατήσετε στον ιστορικό Κήπο των Ηρώων, να προμηθευτείτε αυθεντικό αλάτι και να γευτείτε νόστιμα ψάρια και ζυμαρικά με αυγοτάραχο.

Μεσολόγγι: Ο Κήπος των Ηρώων, η βαρκάδα στη λιμνοθάλασσα και στάσεις για φαγητό
Το Μεσολόγγι δεν είναι μια πόλη που ενθουσιάζει τους επισκέπτες, καθώς δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική. Ακόμα και ένα κτίριο, περασμένου αιώνα, που αν θυμάμαι καλά ήταν παλαιό νοσοκομείο (βρίσκεται δίπλα στον Κήπο των Ηρώων) δεν έχει καν αξιοποιηθεί. Ωστόσο, η περιοχή κρύβει ενδιαφέρουσες δραστηριότητες που μπορείτε να απολαύσετε, επίσκεψη στο Μουσείο Άλατος και στάσεις για φαγητό.

Για τη διαμονή σας προτείνουμε το ξενοδοχείο Socrates Organic Village, βρίσκεται έξω από την πόλη και έχει την κουλτούρα του αγροτουρισμού, ή να μείνετε στη γειτονική Ναύπακτο και να πάτε για μονοήμερη στο Μεσολόγγι.

Το σημαντικότερο αξιοθέατο του μέρους είναι ο Κήπος των Ηρώων που εκτείνεται σε 14 στέμματα όπουκατά την διάρκεια της μάχης για ανεξαρτησία αγωνίστηκαν και θάφτηκαν οι μαχητές της φρουράς της Ιερής Πόλης του Μεσολογγίου.

Σήμερα στον Κήπο των Ηρώων βρίσκονται περίπου 70 μνημεία Ελλήνων και Φιλελλήνων καθώς και σταυροί, προτομές και ανδριάντες πεσόντων υπέρ της ανεξαρτησίας του Μεσολογγίου. Τα μνημεία του Κήπου αποτελούν ιστορικά και καλλιτεχνικά έργα μεγάλης σημασίας. Από τα έργα που ξεχωρίζουν είναι το μνημείο του Μάρκου Μπότσαρη, αντίγραφο του Γεωργίου Μπονάκου από τον Γάλλο γλύπτη David d’Angers και ο ανδριάντας του Άγγλου φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα.

Το Μεσολόγγι φημίζεται για τη λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας, σήμα κατατεθέν του τόπου, και για να ζήσετε μια μοναδική εμπειρία και να την απολαύσετε αξίζει να οργανώσετε βαρκάδα. Έτσι., θα καταφέρετε να δείτε μέρη που δε φαίνονται από τη στεριά και να μάθετε τη χρησιμότητα της, καθώς διαθέτει ένα σπάνιο και πλούσιο οικοσύστημα που έρχονται τουρίστες από κάθε μέρος του κόσμου για να το δουν,αλλά και να μάθετε χρήσιμα πράγματα για την πόλη που γεννήθηκε από το νερό.

Στο Μεσολόγγι βρίσκεται το Μουσείο Αλατιού,ένα πολύ ιδιαίτερο μουσείο που αξίζει το χρόνο σας ώστε να μάθετε την ιστορία του πολύτιμου αλατιού, τα είδη που υπάρχουν ανά τον κόσμο και φυσικά να προμηθευτείτε από κλασικό αλάτι μέχρι με μυρωδικά -κάποια είναι πολύ spicy. Να αναφέρουμε πως το συγκεκριμένο μουσείο μπορεί να είναι μικρό, ωστόσο συγκαταλέγεται στα καλύτερα του κόσμου.

Για να βιώσετε μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία πρέπει να «κλείσετε» παραδοσιακό αλιευτικό γεύμα ή δείπνο σε πελάδα και να απολαύσετε πιάτα με φρέσκο ψάρι, μπλε καβούρι με ζυμαρικά και μπάφα γιαχνί -πρόκειται για ψάρι κέφαλο που φτιάχνεται με φρέσκια ντομάτα και πατάτες, κάτι σαν σούπα.

Μια άλλη πρόταση για φαγητό είναι στον «Δημητρούκα» για να δοκιμάσετε φρέσκο ψάρι και νόστιμα θαλασσινά. Αν βρείτε ζυμαρικά με αυγοτάραχο φυσικά και θα το δοκιμάσετε -άλλωστε το αυγοτάραχο είναι από τα πιο γνωστά προϊόντα της πόλης.

Φωτογραφίες: Shutterstock

iefimerida.gr

Κατηγορία Αφιερώματα στην Αιτωλοακαρνανία απο διάφορα ΜΜΕ

Ετικέτες

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή, 15 Σεπτεμβρίου 2024 23:41

Φωτογραφικό οδοιπορικό σε Νεοχώρι, Κατοχή, Πεντάλοφο και Γουριά

Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό σε Νεοχώρι, Κατοχή, Πεντάλοφο και Γουριά παρουσιάζει ο Βασίλης Γαλατάς.

«Να ξυπνάς νωρίς για να προλάβεις να τραβήξεις όμορφες λήψεις με την ανατολή!», γράφει ο ίδιος.

Δείτε το φωτορεπορτάζ:

agrinionews.gr

Κατηγορία Φωτοϊστορίες

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΦΥΣΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο, 14 Σεπτεμβρίου 2024 23:29

Οδοιπορικό στις εκβολές του Αχελώου ποταμού

Πλούτος. Φυσικός, ιστορικός, αρχαιολογικός, παραγωγικός και υπέροχα εικαστικός σε τοπία και εναλλαγές, η ευρύτερη περιοχή στις εκβολές του Αχελώου ποταμού δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από πιο ταιριαστή λέξη.

Η ομορφιά της πορείας ενός ποταμού, από τη γέννησή του στις πηγές, ανάμεσα σε βουνοκορφές και σε υψόμετρα αλπικά, αναζητώντας κατόπιν τον δρόμο του ανάμεσα σε λόφους και κορφές, μέχρι την τελική του διαδρομή σε μέρη πεδινά και, με τη βοήθειά του, εύφορα, μοιάζει με ταξίδι στις απαρχές της ζωής του πλανήτη μας. Πως κάτι τόσο μικρό όσο λίγες σταγόνες νερό που αναβλύζουν από μία σχισμή γεωλογική, χαράσσουν υδάτινους δρόμους, προσελκύοντας τη ζωή στις όχθες τους, δημιουργώντας ανάγλυφα και τοπία βγαλμένα από συγγραφείς παραμυθένιων ιστοριών.

Αφήνω πίσω μου, μετά από κάμποσες ημέρες σε σημεία πιο ορεινά, από την Πίνδο μέχρι τις τεχνητές λίμνες, την περιοχή γύρω από την πόλη του Αγρινίου. Περνώντας το φαράγγι της Κλεισούρας με την, χτισμένη μέσα στο βράχο, Ιερά Μονή της Παναγίας Ελεούσας, με ιστορία που ξεκινά από το 1700, στρίβω δεξιά, έχοντας στα αριστερά μου τη βόρεια όχθη της λιμνοθάλασσας του Αιτωλικού. Κατευθύνομαι στο δάσος Φράξου, κοντά στο χωριό Λεσίνι. Το δάσος είναι ένας οικολογικός παράδεισος, πυκνός σε βλάστηση και με μεγάλο πληθυσμό πανίδας, ένα φυσικό μνημείο της οικολογικής ιστορίας του τόπου. Το μονοπάτι για περιήγηση δεν είναι πολύ μακρύ, λίγο λιγότερο από 3,5 χιλιόμετρα, αλλά είναι ικανό να γεμίσει τον επισκέπτη με ηρεμία και μια αίσθηση απομόνωσης. Ασημόλευκες, ασημοϊτιές πνιγμένες από αναρριχητικά φυτά, κυκλάμινα, άγριες φρέζιες καθώς και διάφορα είδη θάμνων συνθέτουν το Δάσος Φράξου το οποίο ανακηρύχθηκε το 1985 Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης.

Πίσω στις όχθες του Αχελώου, η εικόνα μοιάζει κάπως μονότονη, αν δεν ήταν τόσο υπέροχα υγιής, παραγωγική και βιταμινούχα. Δάση ολόκληρα, χειροποίητα με πορτοκαλεώνες και άλλα δέντρα εσπεριδοειδών, εκτάσεις που μοιάζουν ατελείωτες, όπου και να γυρίσει να κοιτάξει κανείς. Ο Λάμπρος Λιαπίκος είναι τρίτη γενιά καλλιεργητών εσπεριδοειδών από τη Γουριά Μεσολογγίου. Με περιμένει σε μια γωνιά του δρόμου, κάπου ανάμεσα στις «γύρες του Αχελώου», όπως αποκαλούν οι ντόπιοι τις στροφές της ροής του. Ακολουθώ το παπί το οποίο οδηγεί με ευκολία ενσωματωμένου ηλεκτρονικού πλοηγού προς το χωράφι προορισμού μας. Έχω την αίσθηση πως, αν με παρατήσει ξαφνικά κάπου εδώ, οπουδήποτε, ή αν χαθούμε με κάποιο τρόπο, δε θα βρω ποτέ το δρόμο της εξόδου από τα πανομοιότυπα δρομάκια ανάμεσα στους πορτοκαλεώνες.

Στις εκβολές του Αχελώου/Photo: Νίκος Κόκκας
Είναι αρχές Ιουλίου και η παραγωγή βρίσκεται περίπου στο 50% της σοδειάς του έτους, μού λέει ο Λάμπρος καθώς μανουβράρω με την καθοδήγησή του το αυτοκίνητο ανάμεσα στα φορτωμένα δέντρα. Ναβαλίνες, Βαλέντσια, Μανταρίνια Νόβα και Κλιμεντίνες γεμίζουν τα πλούσια σε φύλλωμα δέντρα, χρωματίζοντάς τα μέχρι τη συγκομιδή στις αρχές Οκτωβρίου. Η εγγύτητα των δέντρων στο ποτάμι είναι πολύ σημαντική για την ωρίμανση των καρπών, έτσι ώστε, ένα υγιές δέντρο να δίνει μέχρι και 450 -500 κιλά φρούτα.

Οι όχθες του Αχελώου, όπως είναι φυσικό, φιλοξενούν πολλά χωριά, όμορφα, πλούσια και περιποιημένα στην όψη. Η πεδιάδα είναι γεμάτη καλλιέργειες, με δραστηριότητα διαρκή. Μεγάλα αγροτικά μηχανήματα μοιράζονται τις εργασίες ανάλογα στην εποχή του χρόνου μην αφήνοντας ποτέ την αίσθηση της απραξίας στην ευρύτερη περιοχή. Το έδαφος είναι απίστευτα εύφορο, η όψη της γης είναι υγιέστατη, η πρωτογενής παραγωγή είναι εδώ στα καλύτερά της. Η κάτοψη μοιάζει με χαρτί μιλιμετρέ έτσι όπως είναι μοιρασμένα και κομμένα τα χωράφια, συνεχίζοντας μια παράδοση αιώνων.

Η συγκεκριμένη περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας, είναι και η πατρίδα της «σταχτοπούτας των ελληνικών κρασοστάφυλων», όπως αποκάλεσε τη Μαλαγουζιά η χημικός, οινολόγος ιστορικός και λάτρης του Ελληνικού Αμπελώνα, Σταυρούλα Κουράκου Δραγώνα. Η ιστορία της Μαλαγουζιάς έχει καταγραφεί για πρώτη φορά εδώ στα τέλη του 19ου αιώνα. Στην πορεία όμως, με την εκτενή άρδευση της πεδιάδας και τη στροφή των αγροτών σε πιο προσοδοφόρες καλλιέργειες, εκείνη την εποχή, η Μαλαγουζιά παρά λίγο να εκλείψει. Η σωτηρία της ξεκίνησε το 1970 από τον οινοποιό Βαγγέλη Γεροβασιλείου στην Επανωμή, στο δρόμο που συνδέει τη Θεσσαλονίκη με τη Χαλκιδική, σε εδάφη εύφορα και κατάλληλα για την ευδοκίμηση της συγκεκριμένης ποικιλίας. Έκτοτε λίγοι θυμούνται την πρώτη καταγωγή της, εδώ στους δρόμους του Αχελώου ποταμού, κοντά στον αρχαιολογικό χώρο των Οινιαδών.

Κοκκινόπυργος, Αρχαιολογικός χώρος Οινιαδών/Photo: Nίκος Κόκκας
Η επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο, ανήκει στις στάσεις τις επιβεβλημένες στον ταξιδιώτη της περιοχής. Η αρχαία πόλη στο λόφο που σήμερα ονομάζεται Τρίκαρδος υπήρξε η δεύτερη σε μέγεθος και σπουδαιότητα πόλη των Ακαρνάνων μετά τη Στράτο. Ο αρχαιολογικός χώρος με έκταση περίπου 1.400 στρεμμάτων αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα οργάνωσης και οχύρωσης των πόλεων της Αιτωλίας και της Ακαρνανίας, αλλά και του ευρύτερου ελλαδικού χώρου. Ένα καπέλο, ένα μπουκάλι νερό, αντιηλιακή κρέμα στα χέρια και στο λαιμό, συνδυάζονται με τις μυρωδιές από το στεγνό χώμα, τα ξερόχορτα, τους λίθους των σωζόμενων κτισμάτων και τη θέρμη την οποία εκπέμπουν μέσα στο ζεστό καλοκαιρινό πρωινό.

Κάθε επίσκεψη σε αρχαιολογικό χώρο, γίνεται αυτόματα ένα ταξίδι εκεί πίσω, στα χρόνια της κανονικής ζωής της πόλης, του θεάτρου, των οχυρών αλλά και, όπως συμβαίνει εδώ, στα νεώρια, το ναυπηγείο των Οινιαδών, αφού η κοίτη του Αχελώου βρίσκονταν ακριβώς εδώ και τα πλοία έφθαναν μέχρι αυτό το σημείο στους αρχαίους χρόνους. Η ανασκαφή του θεάτρου των Οινιαδών ξεκίνησε το 1900 από τον Αμερικανό αρχαιολόγο B. Powell, αλλά ολοκληρώθηκε μόλις στο τέλος της δεκαετίας του ΄90 από τον Δρ. Λάζαρο Κολώνα (προϊστάμενο τότε της ΣΤ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Πατρών). Το θέατρο είναι ζωντανό, υποδεχόμενο πολιτιστικές εκδηλώσεις, παραστάσεις και συναυλίες κάθε καλοκαίρι προσελκύοντας κόσμο από την Ελλάδα αλλά και επισκέπτες από το εξωτερικό.

Προειδοποίηση για την περιοχή Καρέτα -Καρέτα/Photo: Νίκος Κόκκας
Φθάνοντας πια στο τέλος του ταξιδιού, η μυρωδιά του ιωδίου αλλά και της θαλασσινής αύρας του Ιονίου, μπλέκονται με το χώμα, την κοπριά από τα λιγοστά οικόσιτα κοπάδια τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα στις ατέλειωτες ευθείες των δρόμων αριστερά και δεξιά του ποταμού και της υγρασίας από τα ποτισμένα χωράφια. Το νερό μπλέκει διαρκώς στην εικόνα με τις στενές λωρίδες γης που το οριοθετούν. Η αντανάκλαση του ουρανού στα λεία σαν καθρέφτες λιμνάζοντα ύδατα, διπλασιάζουν τον ορίζοντα και τα χρώματά του.

Στον καθρέφτη του αυτοκινήτου θολώνει ο δρόμος που μένει πίσω από τα σύννεφα σκόνης που δημιουργεί η κίνησή του. Κάθε σημείο και μια στάση θαυμασμού του φυσικού τοπίου. Κάθε στροφή και μια νέα γωνία λήψης. Τα everglades του δέλτα του Αχελώου είναι το απόλυτο πάντρεμα της κατάληξης του γλυκού νερού στην αλμυρή αγκαλιά του πελάγους. Στις αμμουδερές παραλίες του Οικολογικού Πάρκου της Σκρόφας επωάζονται ειρηνικά τα αβγά της Καρέτα -Καρέτα και η νήσος Οξεία απέναντι σηματοδοτεί την περιοχή της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου, η οποία έλαβε χώρα στις 7. Οκτωβρίου του 1571.

Πριν δύσει ο ήλιος της σημερινής ζεστής ημέρας, προλαβαίνω να οδηγήσω τα χιλιόμετρα μέχρι το δυτικό κομμάτι των εκβολών, προς το Διόνι, περνώντας διαδοχικά από τα αρδευτικά κανάλια με τα, σοσιαλιστικού τύπου, κτίσματα των αντλιοστασίων, το ψαροχώρι του Πεταλά, με τις κατασκευές επάνω στο νερό και τα χρωματιστά σπίτια και να καταλήξω στη στενή λωρίδα αμμουδερής γης, στο τέλος του δρόμου, πάνω στην ώρα για το μεζέ και το ουζάκι Μεσολογγίου.

travel.gr

Κατηγορία Αφιερώματα στην Αιτωλοακαρνανία απο διάφορα ΜΜΕ

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΦΥΣΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη, 02 Ιουλίου 2024 17:38

Ρεμπάκια: Η «θαυματουργή» παραλία και ο ιαματικός τουρισμός στο Αιτωλικό

Η πάλαι ποτέ πολυσύχναστη ακτή για τις ιαματικές της ιδιότητες και τα φρέσκα ψαρικά της λιμνοθάλασσας σήμερα μαραζώνει και παραμένει ανεκμετάλλευτη ούσα πάντα ένα δυνατό «χαρτί» για τον ιαματικό τουρισμό στην περιοχή.

Σε μια ειδυλλιακή ακτή στους πρόποδες του Κατσά στο Αιτωλικό, εκεί που σμίγει το παρελθόν με το παρόν, βρίσκονται τα Ρεμπάκια που αποτέλεσαν την αγαπημένη παραλία για τους κατοίκους του Αιτωλικού, ενώ πλήθος κόσμου από όλα τα μήκη και πλάτη του νομού Αιτωλοακαρνανίας επισκέπτονταν με λεωφορεία την φημισμένη ακτή για τις ιαματικές της ιδιότητες.

Τα Ρεμπάκια από το τσαρδάκι της δεκαετίας του ’50 μέχρι τα πολυτελή μαγαζιά από το 90′ και έπειτα, εξέθρεψαν κάθε ηλικιακό γούστο και θεωρήθηκαν για το Αιτωλικό σταθμός στην ιστορία του. Ο «θαυματουργός» πηλός είναι ανάλογος με εκείνον της Αγίας Τριάδας Μεσολογγίου και όσοι έκαναν λασπόλουτρα εκεί «έβρισκαν την υγειά τους από αρκετές παθήσεις».

Τα παλιά χρόνια οι μεγάλες γαΐτες που είχαν προσαρμόσει πάνινες τέντες – πράσινες, λευκές και μπλε – για να προφυλάσσουν τον κόσμο από τον καυτό ήλιο, πηγαινοέρχονταν όλη μέρα από το Αιτωλικό στα Ρεμπάκια και αντίστροφα, μεταφέροντας κόσμο – κυρίως τα γυναικόπαιδα – για το μπάνιο τους. Αλλά κι άλλοι πολλοί, με τις γαΐτες τους ή το ποδήλατό τους έφταναν «από γύρω» απ’ τα γεφύρια, στα ρηχά νερά της παραλίας με την ψιλή άμμο τα γκριζοπράσινα αρμυρίκια και τις βουρλιές για να ξεκουραστούν στο δροσερό τσαρδάκι, καλυμμένο με τα φύλλα του φυτού «ριμπάκου». Καθημερινά δρομολόγια με γεμάτα λεωφορεία – κυρίως από το Αγρίνιο – κατέβαζαν πλήθος κόσμου στην περιοχή.

Αργότερα, άνοιξε μια ταβέρνα όπου οι λουόμενοι μπορούσαν να συνδυάσουν το μπάνιο τους με ένα νόστιμο και φρέσκο ψάρι, καθώς και να ξεφύγουν από τις καθημερινές έγνοιες ρεμβάζοντας τα γαλήνια νερά της λιμνοθάλασσας.

Σήμερα, στα Ρεμπάκια δεν υπάρχει ούτε η ταβέρνα, ούτε το πολυτελές μπαρ με την πισίνα που άνοιξε αργότερα για τη νεολαία και πλέον την παραλία προτιμούν μόνο ορισμένοι ηλικιωμένοι που θυμούνται τα παιδικά χρόνια να κάθονται με τις ώρες στη πλαζ και να αλείφονται με τον ιαματικό πηλό.

Ιαματικός τουρισμός

Από τα παλιά χρόνια τα Ρεμπάκια φημίζονται για τα νερά του και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες κάθε ηλικίας έφθαναν εκεί για να εκμεταλλευτούν τις θεραπευτικές ιδιότητες του πηλού και του ιαματικού νερού, σε ένα μείγμα που παρασκευάζει η φύση στο δικό της εργαστήρι εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

Ο θεραπευτικός πηλός έχει προκύψει λόγω του μοναδικού γεωλογικού, βιολογικού και χημικού περιβάλλοντος της περιοχής. Οι Αιτωλικιώτες επισημαίνουν στο iAitoloakarnania.gr ότι πρόκειται ακριβώς για τα ίδια νερά με την Αγία Τριάδα Μεσολογγίου που πρόσφατα ο πηλός της ανακηρύχθηκε ως φυσικός ιαματικός πόρος, μετά και την αξιολόγηση από τις αρμόδιες επιτροπές.

Η τοπική κοινωνία του Αιτωλικού που βλέπει τα Ρεμπάκια να ρημάζουν, έχει ως κρυφό όνειρο στο μέλλον να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες από τα τοπικά όργανα ώστε η «θαυματουργή» πλαζ να ενταχθεί στις ιαματικές πηγές της Αιτωλοακαρνανίας και να τοποθετηθεί δυναμικά στο «χάρτη», ως προορισμός ιαματικού τουρισμού.

Οι επενδύσεις

Κατά καιρούς έχουν έρθει στο φως της επικαιρότητας διάφορα σενάρια που θέλουν επενδυτές με τουριστικές μονάδες με εγκαταστάσεις για spa και λασπόλουτρα να ρίχνουν… άγκυρα στα Ρεμπάκια.

Σύμφωνα με τους ντόπιους, ένας σημαντικός παράγοντας που ο πλούτος της λιμνοθάλασσας Αιτωλικού παραμένει ουσιαστικά ανεκμετάλλευτος είναι η προστασία της από τη Συνθήκη Ραμσάρ.

Η Συνθήκη Ραμσάρ αποσκοπεί στην προστασία και τη συνετή χρήση του υγροβιότοπου, αφού εκεί μεταναστεύουν εποχιακά υδρόβια πουλιά ενώ αποτελεί ένα σύνθετο οικοσύστημα που παρέχει οφέλη ως προς την αλιεία έχοντας τεράστια περιβαλλοντική αξία.

Οι λουόμενοι στα Ρεμπάκια | Photo Credits: Βάσω Καλογερά, agriniomemories.blogspot.gr

Σήμερα

Αυτό το γεγονός αποτέλεσε διαχρονικά τροχοπέδη για τα λασπόλουτρα στα Ρεμπάκια Αιτωλικού που μέχρι και τις αρχές του 2018 ρημάζουν και εγκαταλελειμμένα υποδέχονται κάποιους ρομαντικούς που ευελπιστούν η παραλία να αξιοποιηθεί και να γίνει ένας ιαματικός πόλος έλξης και ανάπτυξης για το Αιτωλικό.

Η ψαροταβέρνα και το μπαρ έχουν κλείσει και πλέον δεν υπάρχει καθόλου ζωή σε μια παραλία που κάποτε έσφυζε από ζωή. Μόνη λύση να αναζωογονηθεί μια ακτή που κάποτε έσφυζε από ζωή είναι να αναγνωριστεί από τις αρμόδιες επιτροπές ως φυσικός ιαματικός πόρος και στη συνέχεια να αναπτυχθούν κάποιες ιδιωτικές πρωτοβουλίες με σεβασμό στο περιβάλλον, όπως γίνεται και σε ακτές περιοχές παρ’ όλο που εντάσσονται στη συνθήκη Ραμσάρ.

Σε κάθε περίπτωση, ο τουρισμός υγείας και κατ’ επέκταση ο ιαματικός τουρισμός είναι ένα μεγάλο «στοίχημα» στο μέλλον για την Αιτωλοακαρνανία που η φύση την έχει προικίσει με ιαματικές πηγές που έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.

iaitoloakarnania.gr

Κατηγορία Γνωρίστε την Αιτωλοακαρνανία

Ετικέτες

Διαβάστε περισσότερα...