ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Δευτέρα, 18 Νοεμβρίου 2024 21:57

Η περαταριά ή μαγόνα στις όχθες του Αχελώου

Το πέρασμα του Αχελώου στις όχθες Κατοχής – Νεοχωρίου και Γουριάς – Πενταλόφου γίνονταν με την περαταριά ή αλλιώς μαγόνα που μετέφερε ανθρώπους, ζώα και υλικά τα παλιά χρόνια.

Πριν γίνουν οι γέφυρες που ενώνουν Αιτωλία και Ακαρνανία πάνω από τον ποταμό Αχελώο, στα χωριά Κατοχή – Νεοχώρι και Γουριά – Πεντάλοφο, η διαπόρθμευση του ποταμιού, γινόταν με πλωτά μέσα. Ο πορθμέας, βαρκάρης ή περαταριάρης αναλάμβανε να περάσει τους επιβάτες στην αντίπερα όχθη με τη χειροκίνητη ξύλινη σχεδία – πορθμείο η οποία ονομάζονταν «Περαταριά», πάντοτε με το ανάλογο κόμιστρο της εποχής. Τα εμπορεύματα περνούσαν με μεγαλύτερο μέσο την «Μαγόνα», όπως την έλεγαν κατά παράφραση της λέξης Μαούνα. Το πορθμείο έβγαινε σε πλειοδοτική δημοπρασία, από το Δημόσιο που παραχωρούσε και τις βάρκες.

Σύμφωνα με το εμβληματικό βιβλίο – λεύκωμα του Νίκου Πέτρου, «το πέρασμα του Αχελώου στην Κατοχή γινόταν μέχρι και το 1968 – όταν κατασκευάστηκε η γέφυρα – με τις «περαταριές», απαράλλαχτο επί πολλούς αιώνες. Οι φαρδιές, επίπεδες βάρκες πηγαινοέρχονταν από όχθη σε όχθη με κουπιά και «σταλίκια», μεταφέροντας ανθρώπους, ζώα και πράγματα με όλους τους καιρούς, όταν επέτρεπε η κατεβασιά του ποταμού, και οι πνιγμοί δεν ήταν άγνωστοι. Ένα δεύτερο πέρασμα με περαταριά βρισκόταν λίγο βορειότερα στο χωριό Γουριά, κι αυτό σε χρήση από πολύ παλιά, μια και το αναφέρουν ο Leake, ο Hobhouse και άλλοι περιηγητές.

Τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν τα νερά χαμήλωναν, το πέρασμα γινόταν και από τα «πεζοπόρια», ρηχά σημεία της κοίτης, όπου οι κάτοικοι των χωριών έστρωναν πέτρες ή πατούσαν την άμμο για να κάνουν ομαλό το πέρασμα. Και εκεί όμως τα ατυχήματα ήταν συχνά, γιατί τα περάσματα ήταν στενά και το ποτάμι, απρόβλεπτο, ακόμα και τους θερινούς μήνες».

Η ιδιαίτερη αυτή σύνδεση Αιτωλίας και Ακαρνανίας κράτησε έως το τέλος της δεκαετίας του ’50 όταν κατασκευάστηκαν οι γέφυρες περίπου 200 μέτρων που έλυσαν οριστικά το πρόβλημα επικοινωνίας.

iaitoloakarnania.gr

Η Μαούνα ή Μαγόνα περνάει ακόμη και οχήματα από το Νεοχώρι στην Κατοχή.
Photo: Πολιτιστικά Αρχεία «Διεξόδου»

Μαθητές περνούν με την Μαγόνα στη Γουριά τον Αχελώο για εκπαιδευτική εκδρομή της Τετάρτης Γυμνασίου της «Παλαμαϊκής» του 1949.
Photo: Πολιτιστικά Αρχεία «Διεξόδου»

Η περαταριά το 1938 με κατοίκους της Κατοχής να περνούν στην αντίπερα όχθη του ποταμού Αχελώου.
Photo: Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα (ASCSA)

Η περαταριά στην Κατοχή Μεσολογγίου.
Photo: Αλέξης Κατεφίδης

agrinionews.gr

Κατηγορία Θέματα (Τοπικής) Ιστορίας

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα, 11 Νοεμβρίου 2024 20:38

Δρόμοι Ελευθερίας απο την Έξοδο του Μεσολογγίου μέχρι το Ναύπλιο

Την 10^η Απριλίου 1826 οι πρόγονοί μας πραγματοποίησαν την Ηρωική Έξοδο βγαίνοντας από το Μεσολόγγι με τα σπαθιά στα χέρια, προτιμώντας τον θάνατο από την σκλαβιά.

Από τους 10-12000 Ελευθέρους Πολιορκημένους κατάφεραν να περάσουν τις γραμμές των Πολιορκητών περίπου 2500, σκοτώθηκαν περίπου 2500 και 6000 γυναικόπαιδα πουλήθηκαν ως δούλοι.

Οι διασωθέντες βάδισαν με στάσεις έως το Ναύπλιο, η μεγάλη ομάδα με τους Δημ. Μακρή, Νότη Μπότσαρη και Κίτσο Τζαβέλα και άλλους καπετάνιους μέσω της Ρούμελης και του Ισθμού και μια μικρότερη με Μεσολογγίτες υπό τον Γιαννάκη Ραζηκώτσικα και τον Μήτρο Δεληγιώργη μέσω των Τροιζονιών και της Βόρειας Πελοποννήσου.

Οι πορείες των Εξοδιτών είναι ένα θέμα που μας απασχολεί απο χρόνια γιατί αποδεικνύει την αδάμαστη λαχτάρα των Πολιορκημένων για Ελευθερία . Για την έξοδο ως γνωστόν έχει γραφεί το μεγαλειώδες ποίημα του Σολωμού ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ.

Σημειώνουμε, ότι οι τρεις σύλλογοί μας με την υποστήριξη του Ορειβατικού Συλλόγου Μεσολογγίου και την υποστήριξη του Συλλόγου Αχλαδοκαστριτών Ναυπακτίας και της Ένωσης Δωριέων Επιστημόνων οργάνωσαν τον Δεκέμβριο του 2021 ημερίδα με θέμα ΔΡΟΜΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, υπό την αιγίδα και χρηματοδότηση της ΠΔΕ.

Ο στόχος ήταν η χάραξη των διαδρομών, που ακολούθησαν οι Εξοδίτες στην πορεία τους προς το Ναύπλιο και η οργάνωση Λαϊκών Δρόμων εις ανάμνηση της πορείας τους προς την Ελευθερία.

Από τότε έχουμε προχωρήσει σε συνεννοήσεις και με άλλους συλλόγους των περιοχών από τις οποίες πέρασαν οι Εξοδίτες και συζητούμε με τους 17 Δήμους και τις 4 Περιφέρειες , από τις περιοχές των οποίων διέρχονται οι δρόμοι.

Ήδη έχουμε την υποστήριξη των πρώτων Δήμων , με τους οποίους μιλήσαμε.

Στόχος μας είναι η κατ’έτος οργάνωση δύο Δρόμων από Μεσολόγγι προς Ναύπλιο ακολουθώντας τις πορείες των Εξοδιτών, τις οποίες περιγράφει ο Κασομούλης.

Συνάπτουμε τις συνοπτικές διαδρομές.

Τον Μάρτιο του 2025 θα τρέξουμε σε μια δοκιμαστική διαδρομή έως την Άμφισσα και μια άλλη έως τα Τροιζόνια και το Αίγιο και θα προετοιμαστούμε για τα Μεγάλα Εγκαίνια τον Απρίλιο του 2026, στα 200 χρόνια από την Έξοδο.

Είμαστε βέβαιοι ότι αυτοί οι Δρόμοι, πέραν του ιστορικού τους ενδιαφέροντος εν όψει και της Επετείου για τα 200 χρόνια από την Έξοδο, θα προσελκύσουν Πανελλήνιο και Παγκόσμιο ενδιαφέρον και θα συμβάλλουν με πολλούς τρόπους στην ανάπτυξη των περιοχών, τις οποίες θα διατρέχουν.

Σημειώνουμε, ότι μεταξύ των πολλών δεκάδων Δρόμων, που οργανώνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα, αυτοί έχουν στερεά ιστορική βάση όμοια με εκείνες του Μαραθωνίου, του Σπαρτάθλου και του Φειδιππιδείου Δρόμου.

Λαμπρό παράδειγμα ανάπτυξης μέσω της προβολής λόγω της διεξαγωγής των Δρόμων είναι η Σπάρτη με το Σπάρταθλο και τον Φειδιππίδειο Δρόμο.

Έχουμε ήδη συζητήσει με τον γνωστό σύλλογο ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΔΡΟΜΕΙΣ, που υπήρξαν οι εμπνευστές και επί χρόνια οργανωτές του Φειδιππιδείου Δρόμου μήκους περίπου 480 χιλιομέτρων (Αθήνα-Σπάρτη-Αθήνα) ,και θα έχουμε την τεχνική-οργανωτική υποστήριξή τους.

Αναμένουμε την παροχή της αιγίδας του Δήμου της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου και παράλληλα ετοιμάζουμε την σήμανση των τριών περιοχών εκκίνησης των Δρόμων σε συνεργασία με τον Δήμο.

Για την Επιτροπή των ΔΡΟΜΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Κ.Καρκανιάς Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 6932747577

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Ιωαν. Μακρής Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 6945294837

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Αθ. Σπυρόπουλος Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 6942552111

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΧΛΑΔΟΚΑΣΤΡΙΤΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ

Δημ. Πυλαρινός 6932437771 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΕΝΩΣΗ ΔΩΡΙΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ

Κωνστ. Αντωνόπουλος 6970700900 kosanan@ yahoo.gr

eksodos mesologgioy dromos roymelis

Κατηγορία Θέματα (Τοπικής) Ιστορίας

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη, 29 Οκτωβρίου 2024 22:48

Παλαιομάνινα: Ποια ήταν η ονομασία της αρχαίας πόλης; Δυόμιση χιλιετίες μετά μένει αναπάντητο το ερώτημα

Τελικά, ποια ήταν η ονομασία της αρχαίας πόλης στην Παλαιομάνινα;

Απάντηση στο ερώτημα ζητεί επιμόνωςκαι απογοητευτικώς, ύστερα από δυόμιση χιλιετίες, η ιστορία από το κράτος, τους επιστήμονες προβάλλοντας τα επιβλητικά ακόμη και σήμερα αρχαία τείχη με την αρχιτεκτονική τους και την επιλογή της κομβικής της θέσης αυτής της πόλης μεταξύ των Οινιάδων και της Αρχαίας Στράτου που ήλεγχε κατά την αρχαιότητα τα περάσματα του Ποταμού Αχελώου!

Του Γιώργου Π. Μπαμπάνη

Οιναία, δηλαδή η αρχαιότερη πόλη των Οινιάδων, Σαυρία, Μητρόπολις; Μία ερώτηση που δεν περιποιεί τιμήν στην επιστημονική κοινότητα, καθώς ακόμη και σήμερα δεν έχει αποσαφηνιστεί και δεν έχουν προσδιοριστεί ακόμα η θέση τους και, το κυριότερο, ο καθείς (ακόμα κρατικές υπηρεσίες) αναφέρουν σε άρθρα τους με προκλητική βεβαιότητα (χωρίς επιφυλάξεις!) ότι η αρχαία Μητρόπολις ταυτίζεται με το κ΄’αστρο της Ρίγανης και η Σαυρία με την απέραντη αρχαία πόλη της Παλαιομάνινας, χωρίς να έχει προκύψει κάτι τέτοιο από την ανασκαφική έρευνα! Δηλαδή, παρουσιάζουν ως σίγουρο μια ονοματοθεσία, χωρίς να έχει καταδειχθεί από τους αρχαιολόγους και ιστορικούς.

Η πρόκληση μάλιστα γίνεται εντονότερη καθώς αυτές οι σίγουρες «ονοματοθεσίες» δεν λαμβάνουν υπόψη τα επιστημονικά συμπεράσματα για τον ρόλο που έπαιξε η αρχαία Μητρόπολις, δηλαδή αυτή η ιδιαίτερη παραποτάμια πόλη, που είχε κατοίκηση στη θέση αυτή τη μεγαλύτερη διάρκεια από όλες σχεδόν τις άλλες όμορες ή μη αρχαίες πόλεις της περιοχής αυτής και πολλά άλλα τεκμήρια πολιτιστικής κληρονομιάς, που θα παρουσιάσω στη συνέχεια. Κι όμως, την ταυτίζουν με τη Ρίγανη!!!

Γεωγραφικώς, λοιπόν, αναφέρω ότι σε απόσταση 16 χιλιομέτρων από την οχύρωση των Οινιάδων και 14 χιλιομέτρων από την Στράτο σ΄ ένα χαμηλό λόφο που απλώνεται κατωφερώς προς τον Αχελώο εντοπίζεται μια σημαντική κομβική οχύρωση,της οποίας η ταύτιση τις περισσότερες φορές γίνεται σε συνδυασμό με τηγειτονική της προς τον Βορρά του χωριού Ρίγανης, μολονότι δεν υπάρχουν σαφείς αναφορές στη σχετική θέση των δύο πόλεων και η μικρή τους απόσταση δημιουργεί αρκετές συγχύσεις. Έτσι την αρχαία πόλη στην Παλιομάνιναάλλοι την ταυτίζουν (χωρίς … επιφυλάξεις!!!) είτε με τη Μητρόπολη είτε με την Σαυρία!

Εκμεταλλευόμενος για μια ακόμα φορά τη σπουδαία διδακτορική διατριβή του Αναστάσιου Πορτελάνου με τίτλο» Οι αρχαίες Αιτωλικές Οχυρώσεις» θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε την απάντηση μαζί με τις παρατηρήσεις και τα σχόλια κι άλλων ερευνητών που ασχολήθηκαν σοβαρά με την ονομασία αυτής της πόλης.Έτσι, άλλοι μελετητές, όπως οι Heuzey, Oberhummer, Ρωμαίος, Αξιώτης κ.α. ταυτίζουν τις αρχαιότητες της Ρίγανης με την αρχαία Μητρόπολη, γνωστή από τον Πολύβιο (μεταξύ της οποίας και την Κωνώπης διήλθε ο Φίλιππος ο Ε το 219 π.Χ) κι άλλοι τοποθετούν τηΜητρόπολη στην Παλαιομάνινα και τη Συαρία στη Ρίγανη ,όπως οι Kirsten, Philippson- Kirsten, Pritchettακ.α

Συνήθως, αυτοί που προτείνουν τη θέση της Παλαιομάνινας για υποψήφια για την Σαυρία προτείνουν τη Ρίγανη ως Μητρόπολη και αντιστρόφως. Είναι όμως έτσι;
«Θεωρίες» για ταύτιση Μητρόπολης και Ρίγανης!

Κατ΄αρχάς, ως απάντηση παραθέτουμε τα βασικά στοιχεία για την επίλυση των τοπογραφικών θεμάτων που έχουν προκύψει γύρω από την ταύτιση της Μητρόπολης και της Σαυρίας σε συνδυασμό πάντα και με τις τελευταίας ανασκαφές που έγιναν στην Παλαιομάνινα από τον διευθυντή των ανασκαφών κ. Βασίλειο Λαμπρινουδάκη κι έχουν ως εξής:

1. Τη Μητρόπολη ο Πολύβιος την αναφέρει στην πορεία του Φιλίππου Ε΄ το 219 π.Χ. Μετά τη Στράτο, όπου τον συνάντησαν οι πρέσβεις των Αχαιών, ο Φίλιππος προχώρησε προς Μητρόπολη και Κωνώπην, και ακολούθως προς Ιθωρία, Παιάνιο και Οινιάδες.

2. Η Σαυρία αναφέρεται μία φορά στην αρχαία βιβλιογραφία. Από τον Διόδωρο Σικιελιώτη, όταν ο Κάσσανδρος το 314 π.Χ. κινήθηκε εναντίον των Αιτωλών και κάλεσε τους Ακαρνάνες να συγκεντρωθούν σε οχυρωμένες πόλεις. Οι Οινιάδες είχαν εκδιωχθεί από την πόλη τους από το 330 π.Χ. από τους Αιτωλούς, γεγονός που επέσπειρε την οργή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και κατοικούσαν σε γύρω περιοχές. Η γειτνίαση Σαυρίας και Οινιάδων υπονοείται από την αφήγηση του Διόδωρου Σικιελιώτη από τα γεγονότα του 314 π.Χ.

3. Σε Σωτηριάδη Γ., «Ανασκαφαί εν Θέρμω» (1905) αναφέρεται επιγραφή γνωστή ως «Κρίμα γαικόν» που ορίζεται από γεωδίκες τα όρια μεταξύ των Οινιάδων και Μητροπολιτών. Εικάζεται ότι χρονολογείται μετά το διαμελισμό και το μοίρασμα της Ακαρνανίας μεταξύ των Αιτωλών και Ηπειρωτών, το οποίο ο συγγραφέας το τοποθετεί το 270 π.Χ.

Αυτά είναι μέχρι στιγμής τα τρία στοιχεία που χρησιμοποιούνται κυρίως από μελετητές της αρχαίας τοπογραφίας της περιοχής αυτής, χωρίς να έχουν γίνει συστηματικές ανασκαφές, δηλαδή εικασίες!

Αλλά, η επιστήμη είναι εχθρική προς … εικασίες!

Τα επιστημονικά στοιχεία για τη Μητρόπολη στην Παλαιομάνινα

Όσον αφορά στη θέσης της Μητροπόλεως την οποία κατέκαψε ο Φίλιππος και της οποίας η άκρα κατείχετο από τους Αιτωλούς τοποθετείται εύλογα από τους περισσότερους μελετητές Νότια του Στράτου και απέναντι από την Κωνώπη (ταυτισμένη με το Αγγελόκαστρο) και σε απόσταση 3,7 χλμ από αυτήν. Οι δύο αυτές οχυρωμένες τοποθεσίες σε Ρίγανη και Παλαιομάνινα απέχουν από το Αγγελόκαστρο περί τα 5 χλμ.

Η οχύρωση της Ρίγανης απέχει 3 χλμ περίπου από τον Αχελώο, θέση που κρίνεται από ορισμένους έξω από την πορεία του Φιλίππου ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα εβάδισε κατά μήκος του Αχελώου.

Το δεύτερο θέμα που απορρέει από τον Πολύβιο είναι το ότι «Οι δε Αιτωλοί την μεν άκραν της Μητροπόλεως κατείχον». Η οχύρωση της Παλαιομάνινας διαθέτει άκρα και πόλη σε αντίθεση με την οχύρωση της Ρίγανης που διαθέτει έναν μόνο περίβολο που δεν μπορεί να θεωρηθεί άκρα, αφού το εμβαδόν της περιοχής, που πιθανόν περίκλειε, υπερβαίνει τη συνολικά οχυρωμένη έκταση της Παλαιομάνιας.

Ο Πολύβιος είναι σαφής όταν αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατούσε στους Αιτωλούς των Οινιαδών όταν πλησίαζε ο Φίλιππος. «Οι δ΄ Αιτωλοί το μεν πρώτον επεβάλοντοδιατηρείν την άκραν εν τοις Οινιάδαις, ασφαλισμένοι τείχεσσι και τη λοιπή κατασκευή». Αυτό ενδεχόμενα φανερώνει, ότι η κατακτητική αιτωλική φρουρά έμενε στην Ακρόπολη τόσο στην μία όσο και στην άλλη πόλη.

Το γεγονός ότι έχουμε μία διαιτησία μεταξύ Οινιάδων και Μητρόπολης φανερώνει ότι οι δυο πόλεις γειτόνευαν. Η πρώτη μεγάλη πόλη που συναντάμε στο Βορρά των Οινιάδων είναι αυτή του οχυρωμένου οικισμού της Παλαιομάνινας, την οποία μας είναι δύσκολο να θεωρήσουμε υπαγόμενη στον οικισμό που συναντάμε στη Ρίγανη.

Οι δύο περιοχές παρουσιάζουν μια παραπλήσια περιοχή οχυρωμένης έκτασης, αλλά στην Παλαιομάνινα η οχύρωση φαίνεται περισσότερο ισχυρή, με ακρόπολη και εσωτερικά διατειχίσματα, με σημαντική οχύρωση στις πύλες και σημαντικές ενισχύσεις του περιβόλου της με πύργους. Είναι πιθανώς ότι είχαμε και στην Παλαιομάνινα έναν απλό περίβολο, ο οποίος όμως ενισχύθηκε.

Αντιθέτως, ο περίβολος της Ρίγανης παραμένει απλός, χωρίς ενισχύσεις πύργων και γωνιωδών προεξοχών με μία πολύ απλή πύλη, που προστατεύεται μόνο από δύο προεξοχές, αποτέλεσμα της εσοχής που παρουσιάζει εκεί το τείχος. Αυτό φανερώνει ότι στην Παλαιομάνινα είχαμε μία περισσότερο ενδιαφέρουσα πόλη.

Ο Powell τοποθετεί το Διατείχισμα Βόρεια της Παλαιομάνινας και Νότια της Ρίγανης, όπου τοποθετούσε τη Μητρόπολη. Άποψη που κατά τον Ρωμαίο είναι εσφαλμένη πρώτον διότι μία τέτοια γραμμή κατά αυτόν απέχει ½ ώρα από τη Ρίγανη και 5 ώρες από Οινιάδες και δεύτερον επειδή η απόδοση της Παλαιομάνιας (Σαυρίακατ΄ αυτόν) στην επιρροή των Οινιάδων «ουδαμού» στηρίζεται.

Η τοποθέτηση αυτή που μπορεί να σημαίνει και μία γραμμή που να φτάνει στο Ιόνιο Βόρεια από τον Αστακό. Στην άποψη αυτή οδηγεί η ταύτιση της οχυρωμένης πόλης παρά τη Ρίγανη με τηΜητρόπολη και η δυσκολία απόδοσης αυτής της Παλαιομάνινας σ΄ αυτήν λόγω της φύσης των δύο οχυρώσεων και η ευκολότερη υπαγωγή της στη σημαντικά μεγαλύτερη πόλη των Οινιάδων.

Απεναντίας ο Κ.Ρωμαίος, ο οποίος επίσης ταυτίζει τη Μητρόπολη με τα ερείπια της Ρίγανης και αυτά της Παλαιομάνινας με τη Συαρία αναγκάζεται και αποδίδει στην Παλιομάνινα μία ισχυρότερη οχύρωση πόλη στην Ρίγανη. Η ανάγκη απόδοσης της αρχαίας πόλης στην Παλαιομάνινα πότε στημία και πότε στην άλλη και η μη αναγνώριση αυτή μία αυτοτέλειας πηγάζει από την ταύτιση που αυτοί κάνουν της Ρίγανης με τη Μητρόπολη. Συνεπώς, η ταύτιση της Παλαιομάνινας με τη Μητρόπολη λύνει στο σημείο αυτό το πρόβλημα!

Το Διατείχισμα

Κυρίως ξένοι επιστήμονες, αναφέρουν μιαν επιγραφή, η οποία ορίζει το «διατείχισμα», δηλαδή τα σύνορα μεταξύ των Οινιάδων και της Μητρόπολης (Παλαιομάνινας) στα μέσα του τρίτου αιώνα π.Χ. και η οποία έχει ως εξής: «Όρια της χώρας Οινιά(δ)αιςποτεΜητροπολίταις το διατείχισμα και από του διατειχίσματος δια το έλος εις την θάλας(σ)αν».

Σημειώνεται ότι η λέξη «έλος» αναφέρεται στη λίμνη Μελίτη, για την οποία ο Στράβων επισημαίνει ότι είχε μήκος 30 στάδια και πλάτος 20 (5,55 χ 3,7 χιλιόμετρα) και η οποία ήταν στην επικράτεια των Οινιάδων και στις εκβολές του Αχελώου. Επίσης, η λέξη «διατείχισμα» μπορεί να σημαίνει μεταφορικά και χαντάκι ( ο γνωστός Αύλακας!).

Όπως διάβασα τότε, οι Οινιάδες, σε ευθεία γραμμή, είναι οκτώ χιλιόμετρα νότια από το γραμμή αυτή (διατείχισμα) και η Παλαιομάνινα είναι σε μια ίση απόσταση στο βορρά! Όλα τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν τη στενή σχέση μεταξύ αρχαίων Οινιάδων και αρχαίας Μητρόπολης και την ταύτισή της με την Παλαιομάνινα (όπως προκύπτει και από τις πηγές αυτές).

H άποψη του κ. Βασίλη Λαμπρινουδάκη για την ονομασία της πόλης!

Καθώς συνεχιζόταν από το Πανεπιστήμιο Αθηνών η ανασκαφική έρευνα στην αρχαία πόλη του χωριού της Παλαιομάνινας, με εκπληκτικά έως τότε αποτελέσματα και ευρήματα, δημοσιεύθηκε στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Παλαιομάνινα» συνέντευξη του προϊσταμένου των αρχαιολογικών ανασκαφών καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και διακεκριμένου αρχαιολόγου κ. Βασίλη Λαμπρινουδάκη στον Δημήτρη Στεργίου. Σε μία σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου η απάντηση του καθηγητή είχε ως εξής:

Μητρόπολις ή Σαυρία;“Η ερώτηση αυτή δεν μπορεί ακόμη να απαντηθεί με βεβαιότητα. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη βιβλιογραφία στην Παλαιομάνινα τοποθετείται η αρχαία Μητρόπολις, με διάφορα επιχειρήματα, από τα οποία το πιο ισχυρό είναι η τριπλή διαίρεση του χώρου που περικλείουν τα τείχη του 5ου-3ου π.Χ. αιώνα, και η οποία δεν παρατηρείται στο οχυρό της Ρίγανης. Η διάκριση σε ακρόπολη και κάτω πόλη τεκμηριώνεται για τη Μητρόπολη στην αφήγηση του Πολυβίου για την εκστρατεία του Φιλίππου του Ε΄ της Μακεδονίας στην περιοχή. Ελπίζουμε ότι η έρευνά μας θα δώσει κάποια στιγμή οριστική απάντηση στο βασικό αυτό ερώτημα.”

Έτσι η περίπτωση της Παλαιομάνινας από τότε που σταμάτησαν οι ανασκαφές μέχρι και σήμερα αποτελεί ένα θέμα για γερά… νεύρα για πολλούς λόγους:

Πρώτον, διότι σταμάτησαν οι ανασκαφές με πρόφαση την οικονομική κρίση την ίδια στιγμή που σε όλη την επικράτεια γίνονται φιλότιμες προσπάθειες ακόμη και σε χώρους απομονωμένους από αστικές περιοχές για έρευνα και ανάδειξη.

Δεύτερον, διότι η οργιώδης ζούγκλα, ακόμα και σε αντιπυρική περίοδο, επιμένει προκλητικά και θέλει ο εσωτερικός της χώρος να μην είναι προσβάσιμος για… κανέναν.

Τρίτον, διότι είναι μια πόλη για την οποία η κατοίκησή της δεν έπαψε σχεδόν… ποτέ! Και αυτό καταδεικνύεται από αρκετά στοιχεία.

Τέταρτον, διότι αποτελεί την κομβική σε σειρά αρχαία πόλη στον Κάτω Ρου του Αχελώου καθώς μεσολαβεί πέρασμα τόσο για την αρχαία Στράτο όσο και για τις Αρχαίες Οινιάδες.

Πέμπτον, διότι η επιλογή της θέσης από τον πολεμοχαρή λαό που την έχτισε και την περπάτησε δείχνει ότι ήταν μία ισχυρή πόλη-κράτος! Άρα, αυτή η αρχαία πόλη έχει θέατρο, έχει ναό! Τι μένει για να το αποδείξουμε; Η απάντηση είναι μόνο μία: Η σκαπάνη και η νέα τεχνολογία. Αυτή θα δώσει όλες τις απαντήσεις που θέλουμε. Αυτή είναι που θα δώσει ένα άλλο νόημα στην ιστορία της περιοχής, αυτή θα λάμψει και θα φέρει στο φως τα μνημεία που για εμάς τους Νεοέλληνες είναι ασήμαντα.

Σε αυτό το σημείο κλείνω το αφιέρωμα στο κομμάτι της Παραχελωίτιδας με αυτό το τελευταίο έκτο κείμενο που αφορά την άγνωστη ονομασία αυτής της πόλης. Σημειώνω ότι ο γράφων δεν είναι ιστορικός, ούτε αρχαιολόγος.

Είναι μαθηματικός και η επιστήμη των αριθμών και των σχημάτων δεν στέκονται εμπόδιο στο πάθος και την αγάπη για την γενέτειρά μου ν΄ανταποκριθεί στην πρόκληση αυτής της τόσο όμορφης και συνάμα παραμελημένης ιστορίας.

Φωτογραφίες: Above View, Βασίλης Γαλατάς, Βασίλης Λαμπρινουδάκης, Αθηνολόγιο

sinidisi.gr

Κατηγορία Θέματα (Τοπικής) Ιστορίας

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή, 04 Οκτωβρίου 2024 19:01

Η εξέγερση των κολίγων του Γαλατά

του Κώστα Σακαρέλου

Η λέξη κολίγος (ή και κολίγας) έχει τη ρίζα της στη λατινική λέξη college, που σημαίνει σύντροφος, συνεταίρος. Από την ίδια ρίζα προέρχεται και η λέξη κολλέγιο.

Έτσι ονομαζόταν την εποχή του Μεσαίωνα ο άνθρωπος που δούλευε για λογαριασμό άλλων, των αφεντικών του, συνήθως με κακούς όρους και με ελάχιστα ως καθόλου δικαιώματα. Λεγόταν και δουλοπάροικος ή, πιο απλά, ο δούλος.

Την περίοδο της Τουρκοκρατίας οι κολίγοι, οι οποίοι ουσιαστικά ήταν ακτήμονες, εργάζονταν στα χωράφια των γαιοκτημόνων, που ονομάζονταν τσιφλικάδες.

Οι κολίγοι καλλιεργούσαν τα κτήματα του ή των αφεντικών τους με προσωπική εργασία, διαθέτοντας και το απαιτούμενο υλικό (σπόρους, εργαλεία, ζώα κλπ.). Ως ανταμοιβή για την εργασία τους έπαιρναν μέρος της παραγωγής, κατόπιν σχετικής συμφωνίας με τον τσιφλικά. Επίσης, είχαν μερικά ακόμη προνόμια, σπουδαιότερα από τα οποία ήταν τα εξής: Συνήθως, χρησιμοποιούσαν ως κατοικία τους το σπίτι του αφεντικού τους, που βρισκόταν μέσα στα καλλιεργούμενα κτήματα. Ακόμα, αξιοποιούσαν τις καλλιεργούμενες εκτάσεις, μετά τη συλλογή της παραγωγής ή και άλλες που είχε στην ιδιοκτησία του το αφεντικό τους, ως βοσκότοπους για τα ζώα τους. Οι τσιφλικάδες δεν είχαν το δικαίωμα να κατάσχουν εργαλεία, ζώα, σπόρους ή προϊόντα των κολίγων για οφειλόμενα χρέη εκείνων σε αυτούς. Τα περισσότερα από αυτά τα προνόμια χάθηκαν, όταν τα τσιφλίκια πέρασαν στα χέρια Ελλήνων γαιοκτημόνων. Τα περισσότερα από τα τσιφλίκια υπήρχαν στον θεσσαλικό κάμπο. Αρκετά τσιφλίκια όμως είχαμε και στον Γαλατά, καθώς και σε ολόκληρο τον νομό Αιτωλοακαρνανίας. Επώνυμοι τσιφλικάδες στον κάμπο του Γαλατά ήταν οι Γ. Κερασοβίτης, Αγ. Μαλακάσης, Περ. Σισμάνης, Κων. Γεωργίου, Κων. Γιαΐτσης, Μονοβάρδας και άλλοι. ⁽¹⁾

Τον Μάρτιο του 1923 η επαναστατική κυβέρνηση του Νικολάου Πλαστήρα υπέγραψε το Νομοθετικό Διάταγμα «περί καθολικής απαλλοτριώσεως των τσιφλικιών της Θεσσαλίας». Με την απόφαση εκείνη, ο Μαύρος Καβαλάρης δικαίωσε έμπρακτα τους αγώνες των κολίγων της Θεσσαλίας, που κορυφώθηκαν με την εξέγερση του Κιλελέρ, στις 6 Μαρτίου του 1910.

Κατά γενική ομολογία, οι απαλλοτριώσεις των τσιφλικιών του θεσσαλικού κάμπου, που ολοκληρώθηκαν την περίοδο του Μεσοπολέμου, άλλαξαν ριζικά τη μοίρα των αγροτών της Θεσσαλίας. Τις δυο πρώτες δεκαετίες μετά τον εμφύλιο πόλεμο, η θεσσαλική πεδιάδα μετατράπηκε, κυριολεκτικά, σε ένα απέραντο εργοτάξιο. Οι νέοι κληρούχοι – ιδιοκτήτες των χωραφιών – άρχισαν να αποκτούν τον αναγκαίο εξοπλισμό και να ασχολούνται συστηματικά, με εντατικές , κυρίως, καλλιέργειες. Από τότε, ο κάμπος τα καλοκαίρια γινόταν καταπράσινος. Το βιοτικό επίπεδο των αγροτών άρχισε να βελτιώνεται σταθερά, τα χωριά να σφύζουν από ζωή και το μέλλον των κατοίκων να διαγράφεται ευοίωνο.

Τις επιτυχίες των Θεσσαλών κολίγων ζήλεψαν, καθώς φαίνεται, και οι φτωχοί νομάδες, που ξεχειμώνιαζαν με τα κοπάδια τους στην εδαφική περιφέρεια της Κοινότητας Γαλατά, ζώντας μαζί με τις οικογένειές τους σε αχυρένιες καλύβες στον οικισμό «Παλιόστανη», στερούμενοι έστω και ελάχιστη πεδινή έκταση για καλλιέργεια, τουλάχιστο κηπευτικών. Η ανέχεια, σε συνδυασμό με τους συνεχείς πολέμους, στους οποίους είχε εμπλακεί η χώρα μας στις αρχές του 20^ου αιώνα και, κυρίως, το υποχρεωτικό ξερίζωμά τους, για τρία περίπου χρόνια, από τις πατρογονικές τους εστίες, εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου, τους στέρησαν μια σειρά από βασικά αγαθά, τα οποία αναζήτησαν, ακολουθώντας το παράδειγμα των κολίγων της Θεσσαλίας. Εξάλλου, μετά τις διανομές αγροτεμαχίων στους πρόσφυγες, πίστευαν πως είχε έρθει και η σειρά τους. Είχαν λάβει άλλωστε, κατά καιρούς, και σχετικές υποσχέσεις από τους αρμόδιους. Ζητούσαν, λοιπόν, επιτακτικά, τήρηση των δεσμεύσεων, ήτοι, απαλλοτριώσεις εκτάσεων και διανομές.

Στην κατεύθυνση αυτή οργανώθηκαν και την άνοιξη του 1953 ⁽¹⁾, με μπροστάρη τον σεβάσμιο Γιάννη Γιαννή, κατέλαβαν συγκεκριμένο κτήμα, μέσα στο οικιστικό περίγραμμα της Κοινότητας Γαλατά, ιδιοκτησίας του μεγαλοϊδιοκτήτη Κωνσταντίνου Γιαΐτση, γαμπρού του Αγαμέμνονα Μαλακάση, το οποίο, αφού όργωσαν με τα ζώα τους, το μοίρασαν σε μερίδια, ανάλογα με τον αριθμό των φτωχών οικογενειών, τις ανάγκες και το πλήθος των μελών καθεμιάς από αυτές.

Με την ολοκλήρωση της διανομής, κάθε οικογένεια καλλιέργησε το μερίδιό της και πληρώθηκε τον ιδρώτα των μελών της με το 100% των παραγόμενων προϊόντων. Η χαρά όλων ήταν απερίγραπτη. Δυστυχώς, όμως, κράτησε μόνο έναν χρόνο. Κατατέθηκαν ασφαλιστικά μέτρα εναντίον τους και το δικαστήριο αποφάσισε την έξωση των «καταπατητών».

Σε βάθος χρόνου, όμως, οι αγώνες τους δεν πήγαν χαμένοι. Στις απαλλοτριώσεις που ακολούθησαν, οι φτωχοί Γαλατιανοί κρίθηκαν δικαιούχοι κλήρου αγροτικής γης.

Η χρονολογία είναι επισφαλής.

Πηγές:

Π.Ο. Δημοτικού Σχολείου Γαλατά: «Γαλατάς – ταξίδι στο παρελθόν», έτος έκδοσης 2000
Μαρτυρίες ηλικιωμένων κατοίκων της Κοινότητας Γαλατά

agrinionews.gr

Κατηγορία Θέματα (Τοπικής) Ιστορίας

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη, 11 Σεπτεμβρίου 2024 19:06

Αιτωλοακαρνανία: 3 εμπειρίες που αγαπούν επισκέπτες από όλο τον κόσμο (www.travel.gr)

Προορισμός ιστορικός και ηρωικός, η Αιτωλοακαρνανία, με τις θαυμάσιες ακτές της, τη γραφική παραθαλάσσια Ναύπακτο και το μαρτυρικό και ταυτόχρονα εμβληματικό Μεσολόγγι, ξεχωρίζει στη δυτική πλευρά της Στερεάς Ελλάδας ως ένας τόπος με αναρίθμητες επιλογές που μπορούν να προσφέρουν στον επισκέπτη μια σειρά από συναρπαστικές ταξιδιωτικές εμπειρίες.

Εντυπωσιακό τοπόσημο αποτελεί το περίφημο Κάστρο της Ναυπάκτου, ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα της Ελλάδας. Διατηρείται σε εξαιρετική κατάσταση μέχρι και σήμερα και αποτελεί ένα καταπληκτικό δείγμα οχυρωματικής αρχιτεκτονικής, ενώ η θέα που προσφέρει στον επισκέπτη είναι πραγματικά μαγευτική, ειδικά αν βρεθεί εκεί την ώρα του ηλιοβασιλέματος.

Επιπλέον, στην ιστορική Αιτωλοακαρνανία θα επισκεφθείτε ένα ακόμη σημαντικό τοπόσημο που «κλείνει» μέσα του μια ηρωική στιγμή της επαναστατημένης Ελλάδας: ο Κήπος των Ηρώων στο Μεσολόγγι, το εμβληματικό κοιμητήριο των χρόνων της μεγάλης Πολιορκίας, όπου φιλοξενούνται περισσότερα από 70 μνημεία και έργα μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας.

Για όσους επιθυμούν μια βουτιά σε κρυστάλλινα νερά ή απλά μια βόλτα σε μια υπέροχη ακτή, η παραλία Βαθυαβάλι είναι ιδανική τόσο για εκείνους που αναζητούν όλες τις τουριστικές ανέσεις μιας οργανωμένης εξόρμησης στη θάλασσα όσο και για αυτούς που ψάχνουν άπλετο ελεύθερο χώρο για να απλώσουν την πετσέτα τους στην άμμο.

Αντικρίζοντας τα μαγευτικά Επτάνησα, η Αιτωλοακαρνανία είναι ένας προορισμός για κάθε εποχή του χρόνου, ένας αυθεντικός τόπος με μεγάλη πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά, που περιβάλλεται από ένα ακαταμάχητα γοητευτικό φυσικό τοπίο.

Κάστρο Ναυπάκτου: Μια ματιά στην ιστορία

Πρόκειται για ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα της Ελλάδας, στο οποίο συνδυάζονται με μοναδικό τρόπο η ισχυρή ορεινή ακρόπολη, η οχύρωση της πόλης και το χαρακτηριστικό λιμενόκαστρο. Η στρατηγικής σημασίας θέση του προσφέρει υπέροχη, ανεμπόδιστη θέα, που γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακή αν κάποιος το επισκεφτεί απογευματινές ώρες. Στην είσοδο του κάστρου της Ναυπάκτου μπορείτε να φτάσετε με αυτοκίνητο ή με τα πόδια διασχίζοντας τις παλιές γειτονιές. Το εσωτερικό του καλοδιατηρημένου κάστρου είναι ένα «σκηνικό» όπου κυριαρχεί η πέτρα. Υπάρχουν πολλά πεύκα, κυπαρίσσια και παγκάκια για ξεκούραση.

Ο Κήπος των Ηρώων στο Μεσολόγγι

Ο Κήπος των Ηρώων, το κοιμητήριο των νεκρών της Εξόδου, είναι ένας ιστορικός χώρος περίπου 14 στρεμμάτων που χρησιμοποιήθηκε ως κοιμητήριο στα χρόνια των Πολιορκιών (1822 – 1826). Στο σημείο αυτό αγωνίστηκαν και θάφτηκαν οι μαχητές της φρουράς της Ιερής Πόλης του Μεσολογγίου. Περισσότερα από 70 μνημεία, έργα ιστορικής και σημαντικής καλλιτεχνικής αξίας, βρίσκονται μέσα στον Κήπο προς τιμήν των πεσόντων. Κεντρικό μνημείο αποτελεί ο Τύμβος των Ηρώων που εγκαινιάστηκε το 1838 και μέσα στον οποίο τοποθετήθηκαν τα ιερά λείψανα των αγωνιστών.

Αναζωογονητικές βουτιές στο Βαθυαβάλι

Πριν από μερικά χρόνια Βαθυαβάλι ήταν γνωστό κυρίως σε όσους κάνουν διακοπές με ιστιοπλοϊκό σκάφος ή ζουν και κατάγονται από αυτό το κομμάτι της Αιτωλοακαρνανίας. Πλέον, είναι αρκετά πιο γνωστή παραλία και συγκεντρώνει επισκέπτες από όλα τα μέρη της Ελλάδας, που παραθερίζουν ή διέρχονται από την περιοχή. Τα νερά είναι πραγματικά κρυστάλλινα, πεντακάθαρα και δροσερά. Η ακτή είναι αρκετά μεγάλη με αποτέλεσμα τo καλοκαίρι να υπάρχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες. Την ίδια στιγμή, υπάρχει και αρκετός χώρος αν θέλετε να απλώσετε την πετσέτα σας.

travel.gr

Κατηγορία Αφιερώματα στην Αιτωλοακαρνανία απο διάφορα ΜΜΕ

Ετικέτες

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη, 02 Ιουλίου 2024 18:01

Αφιέρωμα: «Ανατίναξη του τραίνου στο σταθμό του Αιτωλικού»

Στις αρχές Μάη του 1944 εκδόθηκε διαταγή του γενικού στρατηγείου του ΕΛΑΣ προς όλα τα τμήματα να εντείνουν τις προσπάθειές τους και με σαμποτάζ και δολιοφθορές να καταστρέψουν όπου μπορούν τις συγκοινωνίες των Γερμανο Ιταλών κατακτητών.

Η διαταγή αυτή απέβλεπε στην παραπλάνηση του εχθρού ως προς το σημείο απόβασης των συμμάχων, αλλά και στην συγκέντρωση της συγκομιδής απ’ τους της πρώιμης σοδειάς. Το 2/36 εφεδρικό τάγμα του ΕΛΑΣ με έδρα την Σιβίστα για να εκτελέσει την παραπάνω διαταγή στο χώρο ευθύνης του που περιλάμβανε ανατολικά από το Κρυονέρι, Γαλατά, Περιθώρι, όλη η νότια πλευρά του Αρακύνθου μέχρι του κόμβου Συκιάς και Αχελώου δυτικά, έπραξε μια σειρά από πολεμικές επιχειρήσεις.

Ανατίναξε την Γαλαρία της Κλόκοβας και σταμάτησε έτσι την οδική επικοινωνία Μεσολογγίου / Ναυπάκτου.

Εξουδετέρωσε τον Παπά Σπυρίδωνα Καραβία από το Δοκίμι Αγρινίου, ο οποίος με ομάδα ταγματασφαλιτών είχε κατατρομοκρατήσει τους αγρότες την περιοχή Αγρινίου, Συκιάς

Ανατίναξε την γέφυρα στο στον οδικό άξονα Μεσολογγίου- Αγρινίου στο τέρμα της Κλεισούρας (Φραγκουλέϊκα) και με άλλες ενέργειες σταμάτησε το πέρασμα των Γερμανών κατακτητών από την Κλεισούρα.

Ομάδα ανταρτών με τον αντάρτη Γιάνη Σαπλαούρα επικεφαλής και τον δικηγόρο Σταύρο Κούσουλα ανατίναξε την επιβατική αμαξοστοιχία στη θέση Τραγάνα χρησιμοποιώντας μια νάρκη Τέλερμαν μεγάλης εκρηκτικής ισχύος με αποτέλεσμα λόγω κατηφόρας η αμαξοστοιχία να βρεθεί 100 μέτρα μέσα σε φαράγγι και να ανασυρθεί μετά την απελευθέρωση.

Ολιγομελές τμήμα του 2/36 εφεδρικού ΕΛΑΣ εξουδετέρωσε την Γερμανική φρουρά του τραίνου στο σταθμό του Γαλατά και έριξε την αμαξοστοιχία στον προβλήτα του Κρυονερίου ενέργεια που ανήκει στον αγωνιστή μηχανοδηγό Νίκο Αντώνογλου.

Επιπλέον τουλάχιστον 10 περίπου περιπτώσεις σαμποτάζ με εκρηκτικά έγιναν από Κεφαλόβρυσο Αιτωλικού μέχρι την Σταμνά με περιορισμένα αποτελέσματα καθυστερώντας τους Γερμανούς στην οδική και σιδηροδρομική επικοινωνία καθώς και στην μεταφορά στρατιωτικού υλικού και στρατευμάτων. Οι Γερμανοί έχοντας απόλυτη ανάγκη αυτή την επικοινωνία, ειδικά τον άξονα Μεσολογγίου- Αγρινίου ως μοναδική αρτηρία από Δυτ. Ελλάδα σε Ήπειρο και Δυτ. Μακεδονία για την Κεντρική Ευρώπη έλαβαν πρόσθετα μέτρα ασφάλειας.

Συγκεκριμένα:

1.Εγκατέστησαν στα Σταμνά τμήμα Γερμανοτσολιάδων και ομάδα Γερμανών με επικεφαλής αξιωματικό με όλα τα μέσα τηλεπικοινωνιών και μετακίνησης.
2.Ενίσχυσαν την φρουρά του τραίνου με 24 άνδρες με επικεφαλής αξιωματικό με ασύρματο τηλέφωνο.
3.Εγκατέστησαν περιστρεφόμενο μυδράλιο στο τελευταίο ανοιχτό βαγόνι.
4.Το χειρότερο όμως ήταν ότι σαν πρώτο βαγόνι έβαλαν κλούβα γεμάτη Έλληνες πατριώτες απ’ τις φυλακές Μεσολογγίου ή Αγρινίου ανάλογα με την φορά του τραίνου, και στο κέντρο της κλούβας νάρκη έτοιμη για ανατίναξη. Η τοποθέτηση της κλούβας σαν ασπίδα για να αποφύγουν τις επιθέσεις μας ανάγκασε να σταματήσουμε αρχικά κάθε ιδέα για σαμποτάζ του τραίνου.

Νίκος Κούστας Καπετάνιος του 2/36 εφεδρικού συντάγματος του ΕΛΑΣ

Αμέσως αναφέρω το γεγονός στο 36ο σύνταγμα του ΕΛΑΣ και σε δυο μέρες ο σ/χης ΕΛΑΣίτης διοικητής Ζούλας μας κοινοποίησε διαταγή σύμφωνα με την οποία θα ‘πρεπε να μελετηθεί και οργανωθεί σαμποτάζ στο σταθμό του Αιτωλικού με σκοπό την εξόντωση της Γερμανικής φρουράς την απελευθέρωση των κρατουμένων και την ολική καταστροφή του τραίνου.

Η ημερομηνία τα επιχείρησης δεν μπορούσε να προσδιοριστεί γιατί αναμένονταν 2 Άγγλοι αξιωματικοί ειδικοί στα εκρηκτικά με τα απαραίτητα μηχανήματα. Η διοίκηση του τάγματος με την παρουσία μου έκαμε την νυχτερινή αναγνώριση και συσχέτισε τις πληροφορίες για τις δυνάμεις του εχθρού, την περιοχή την σύνθεση της αμαξοστοιχίας, την μορφολογία του εδάφους πεδινή, το χρόνο επαφής με άλλες δυνάμεις Γερμανών από Μεσολόγγι, το εκτεθειμένο δρομολόγιο σύμπτυξης ανηφορικό και εκτεθειμένο στα πυρά των Γερμανών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για μια δύσκολη αποστολή στον συντονισμό, αλλά και το σχέδιο της επιχείρησης θα έπρεπε να τηρηθεί με μαθηματική ακρίβεια και όσο αφορά τις ενέργειες αλλά και το χρόνο δράσης

1.Έπρεπε να τηρηθεί απόλυτη μυστικότητα για την επιχείρηση.

2. Έπρεπε να τοποθετηθεί πλαγιοφυλακή στο Μεσολόγγι όπου έδρευαν μεγάλες δυνάμεις Γερμανών, μια εχθρική πυροβολαρχία στη θέση Ταμπουράκι της Αγριλιάς μεγάλου βεληνεκούς, μια επάκτια πυροβολαρχία στο Λιμάνι Μεσολογγίου, καθώς και δύο λόχοι πεζικού στο στρατώνα με όρχο θωρακισμένων αυτοκινήτων, επίσης τμήμα Γκεστάπο και 40 περίπου χωροφύλακες όλοι τέλεια εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι «εν αγαστή σύμπνοια»

3. Έπρεπε να ανατιναχθεί το δυτικό βάθρο της σιδηροδρομικής γέφυρας στη θέση «Φοινικιά», αλλά και να καταστραφεί με εκρηκτικά η οδική πρόσβαση (γέφυρα δρόμου) από Μεσολόγγι αμέσως μετά την έκρηξη του στο σταθμό του Αιτωλικού. Στόχος να μην φτάσει η δεύτερη εμπορική αμαξοστοιχία στο σταθμό που ξεκινούσε 30΄ μετά την πρώτη.

4. Ακουστικά φυλάκια με μαχητές υποστήριξης (καθυστέρησης δυνάμεων που θα προσέτρεχαν για βοήθεια) Ανατολικά και δυτικά του σταθμού και για να μας ειδοποιήσουν σε περίπτωση εμπλοκής πλαγιοφυλάκων.

5. Έπρεπε να εξοντώσουμε όλη την Γερμανική φρουρά του τραίνου σε ελάχιστο χρόνο, να γίνει λαφυραγώγηση του τραίνου από όπλα και πυρομαχικά και αυτό όχι σε περισσότερο από 15΄ της ώρας

Στις 21 Ιούνη παραμονή της επιχείρησης με κρυπτογραφικό τηλεγράφημα με ειδοποίησαν, ότι θα έφθαναν Εγγλέζοι σαμποτέρ με τα απαραίτητα εκρηκτικά. Οργανώσαμε 4 διμοιρίες και σε λαϊκή συνέλευση των μαχητών του τάγματος που έγινε έξω από το χωριό Σιβίστα έγινε ανάλυση του σχεδίου επιχείρησης, που είχε εγκριθεί και από τον μόνιμο υπολοχαγό του 36 συντάγματος του ΕΛΑΣ Αλέκο Ραχούτη (Αίας) που έδρευε στην Ανάληψη Τριχωνίδας. Έφτασαν την παραμονή το απόγευμα οι Άγγλοι αξιωματικοί Τόμσον & Έβερτ, με την συνοδεία του Καπετάν Λευτέρη μόνιμου ανθυπολοχαγό της σχολής του βουνού ειδικό στα εκρηκτικά.

Με μια ομάδα ανταρτών (4η διμοιρία με 1 μυδράλιο και 30 επιθετικές χειροβομβίδες) κατηφορήσαμε το σούρουπο προς το Κεφαλόβρυσο του Αιτωλικού με διμοιρίτη τον αείμνηστο αγωνιστή Ζαφείρη Τρικαλινό από το Αιτωλικό, ενώ μια ομάδα ανταρτών ναρκοθέτησε την νύχτα το δρόμο προς Σταμνά.

Η 2η διμοιρία με τους Μαν. Λεμονή και Μιχ. Γιαννάτο κύκλωσαν το σταθμό του Αιτωλικού σε ακτίνα 500 μέτρα περίπου. Έπιασαν όλους του διαβάτες και τους κατοίκους της περιοχής ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας καθώς και όσους πήγαιναν στα χωράφια τους και με την συνοδεία 2 νέων ανταρτόπαιδων τους οδήγησαν στο βουνό για την ασφάλεια των ιδίων αλλά και της επιχείρησης. Με τους Άγγλους, τον Καπετάν Λευτέρη τον σταθμάρχη Μανώλη Σαββόπουλο και τον Κλειδούχο Βασίλη Αρτίκο που η συμβολή τους ήταν καθοριστική για την επιχείρηση ελέγξαμε την γραμμή του τραίνου μέχρι το νεκροταφείο του Αιτωλικού και τις τραβέρσες σε όλη την διαδρομή. Ζήτησα απ’ τους Εγγλέζους να τοποθετήσουν τα εκρηκτικά στην κάτω σιδηροτροχιά ώστε το τραίνο να εκτροχιαστεί προς το βουνό. Αυτό θα μας βοηθούσε να τοποθετήσουμε τις αντάρτικες ομάδες εφόδου. Οι Εγγλέζοι το υποσχέθηκαν, με βεβαίωσαν επίσης ότι το τραίνο θα διαλυθεί και θα πέσει προς τα επάνω. Έτσι μια ομάδα ανταρτών με επικεφαλής τον Ζώη Καραμανόπουλο και ειδικό στα εκρηκτικά μόνιμο αντάρτη, υπονόμευσε το δυτικό βάθρο της σιδηροδρομικής γραμμής στην γέφυρα Φοινικιάς, καθώς και την οδική γέφυρα προς Αιτωλικό.

Ταυτόχρονα γίνεται εκσκαφή στο χώρο ακριβώς της στάθμευσης της αμαξοστοιχίας που μας υπέδειξε με απόλυτη ακρίβεια ο σταθμάρχης Σαββόπουλος και ο κλειδούχος Β. Αρτίκος έτσι ώστε κάτω από κάθε βαγόνι να υπάρχει δέσμη δυναμίτιδας. Έγινε η τοποθέτηση των εκρηκτικών, ενώθηκαν όλα τα καλώδια και η δέσμη των καλωδίων σκεπάστηκε με χώμα και φρύγανα και οδηγήθηκε στην βορειοδυτική πλευρά του νεκροταφείου μέσα σε αμπέλι, όπου οι Εγγλέζοι είχαν οπτική επαφή για να πυροδοτήσουν την κατάλληλη στιγμή. Παράλληλα έκανα την τοποθέτηση των τμημάτων του ΕΛΑΣ με βάση το σχέδιο μάχης.

Ο αντάρτης λοχίας του Μάρκος Μάρκου επικεφαλής της 1ης διμοιρίας με οπλοπολυβολητή τον Ιταλό καθηγητή αντιφασίστα Βιτόριο, να ταμπουρώνεται στην μάνδρα του νεκροταφείου με εντολή να εξοντώσουν τον Γερμανό πολυβολητή του μυδράλιου που ήταν πάνω στο βαγόνι, και επίσης να καλύψει το χώρο μεταξύ της σιδηροδρομικής γραμμής και δημόσιου δρόμου για να μην διαφύγουν οι Γερμανοί προς Μεσολόγγι. Οι Μανώλης Λεμονής και Γιαννάτος τοποθετούνται στο Καφενείο του «Σίμου» στην γωνία του δρόμου Αιτωλικού – Αγρινίου με την ομάδα τους. Ο αντάρτης Σπύρος Καμπανιστής δεκανέας μαχητής του Αλβανικού μετώπου τοποθετήθηκε με την ομάδα του σε ένα μισοχτισμένο σπίτι νότια του σταθμού, με την εντολή να ελέγξουν πιθανή διαφυγή Γερμανών προς Αιτωλικό. Ο αντάρτης Σπύρος Καρκαλής με την ομάδα του κάλυψαν την πλαγιοκόπηση Σ. Κλαμπανιστή και ομάδας Μ. Μάρκου ανταρτών που βρίσκονταν εντός του νεκροταφείου.Ο Γιάννης Σιμήρης και η ομάδα του με τανάλιες και τσεκούρια ανέλαβαν την απελευθέρωση των πατριωτών των πατριωτών της κλούβας. Η υπόλοιπη δύναμη τοποθετήθηκε μαζί μου στην γραμμή εφόδου βόρεια της σιδηροδρομικής γραμμής στο χαντάκι στενόμακρου λιοστασιού σε απόσταση 35 περίπου μέτρων από την γραμμή του τραίνου. Εγκαταστάθηκαν επίσης και τα δύο ακουστικά φυλάκια

Η ώρα είναι 7.50 το πρωΐ το τραίνο σφυρίζει και πλησιάζει, κόβει ταχύτητα και μπαίνει στο σταθμό, δεν υπάρχει ψυχή Βασιλεύει ασυνήθιστη ησυχία. Οι Γερμανοί δείχνουν ανήσυχοι εξαιτίας της απουσίας ανθρώπων επιβατών. Τα χέρια μας ιδρώνουν στην σκανδάλη, οι καρδιές μας χτυπούν δυνατά. Η αμαξοστοιχία ζυγώνει. Ο σταθμάρχης δίνει στο Μεσολόγγι άφιξη της αμαξοστοιχίας και σχεδόν ταυτόχρονα στην Σταμνά αναχώρηση πριν φτάσει το τραίνο και παίρνει το δρόμο μέσα από τα χωράφια για το βουνό. Το τραίνο φτάνει στο νεκροταφείο. Ο κλειδούχος Βασίλης Αρτίκος παίζει την πρώτη πράξη του έργου, αφού προχωρεί με σταθερό βήμα αντίθετα προς το τραίνο κρατάει ψηλά την πράσινη σημαία, σημείο ότι όλα είναι καλά, περνάει το νεκροταφείο και στρίβει αριστερά για να χαθεί στο μονοπάτι για την Σιβίστα. Το τραίνο προχωρεί με χαμηλή ταχύτητα και μόλις η κλούβα με τους πατριώτες περνάει την τελευταία δέσμη δυναμίτιδας ο καπετάν Λευτέρης πυροδοτεί τα εκρηκτικά.

Ακολουθεί τρομερή έκρηξη και ο ουρανός γεμίζει με σκόνη και καπνό. Το τραίνο σηκώνεται σαν μεσοκομμένο φίδι ταλαντεύεται προς τα πάνω και εκτροχιάζεται προς τα κάτω. Οι Εγγλέζοι έκαναν πάλι το θαύμα τους αφού η κατάσταση πήρε άλλη τροπή.

Οι Γερμανοί μπορούσαν να καλυφθούν καλύτερα πέφτοντας το τραίνο προς τα κάτω.

Η κατάσταση είναι δύσκολη εξαιτίας της αντίθετης πτώσης του τραίνου. Οι ριπές του Βιτόριο με το οπλοπολυβόλο σκοτώνουν το Γερμανό του μυδράλιου της οροφής αλλά τον αντικαθιστά ο λαβωμένος ταγματασφαλίτης Απ. Αποστολόπουλος από τη Στύλια Ναυπακτίας ο οποίος κι αυτός εξοντώθηκε .

Ανάμεσα στις ομάδες εφόδου και στον εχθρό παρεμβάλλεται το τραίνο και όλο το βάρος της επιχείρησης πέφτει πάνω στις ομάδες των ανταρτών Σ. Κλαμπανιστή και Μ. Λεμονή που με βάση το σχέδιο θα έπαιζαν δευτερεύοντα ρόλο. Τα πυρομαχικά τελειώνουν και ο Μανώλης Λεμονής βγαίνει αρπάζει ένα γερμανικό αυτόματο αλλά λίγο πριν μπει πάλι στο καφενείο του Σίμου δέχεται μια ριπή και πέφτει.. Αναγκάζομαι να ζητήσω την ρίψη αμυντικής χειροβομβίδας mils για να καταστρέψω ένα θύλακα που έβαζε προς όλες τις κατευθύνσεις. Ήταν 4 Γερμανοί σε μια ασβεστόγουρνα και μας πολυβολούσαν. Αναγκαστήκαμε να χρησιμοποιήσουμε ασύμβατες μεθόδους εξόντωσης.

Για να διατηρήσουμε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού διέταξα έφοδο βαλλόμενοι και εφορμήσαμε με την πολεμική κραυγή του Αλβανικού μετώπου «Αέρα»

Οι έμπειροι μαχητές του 2/36 τάγματος του ΕΛΑΣ μέσα σε λίγο χρόνο με τα όπλα, με επιθετικές χειροβομβίδες πέτυχαν τον πλήρη αιφνιδιασμό των Γερμανών. Ήταν η μοναδική μάχη που εξοντώθηκαν όλοι οι Γερμανοί. Οι απώλειες των Γερμανών ήταν 30 νεκροί. Απ’ την μεριά των ανταρτών 8 νεκροί, καθώς και 5 επιβάτες της αμαξοστοιχίας ήταν το βαρύ τίμημα.

Σκοτώθηκαν οι αντάρτες: Μανώλης Λεμονής – Σταύρος Ζενεμπής(Αιτωλικό), Νίκος Έξαρχος (Χαραυγή Θεσπρωτίας), Γιάννης Σιμήρης (Μεσολόγγι), Μάρκος Μάρκου – Βασίλης Κρανιώτης (Ευηνοχώρι), Άγγελος Δαραμούσκας (Κούμανι Ηλείας), Βιτόριο Ιταλός Αντιφασίστας.Ακόμα τραυματίστηκαν οι αντάρτες Θεοφάνης Δημαράς με διαμπερές τραύμα στο στήθος απ’ το οποίο απεβίωσε αργότερα και ο Γιώργος Βλάχος από το Γαλατά.

Σκοτώθηκαν οι επιβάτες: Γερ. Μαρούδας ιερέας, Γεωργ. Σκουφής σιδηροδρομικός, Γιώργος Καφρίτσας, Αρσινόη Λύτρα.

Τραυματίστηκε ελαφρά ο επιβάτης του τραίνου Χρ. Χριστοδούλου. Λαφυραγωγήσαμε τους εχθρούς, κλάψαμε τους δικούς μας και πήραμε τον ανήφορο μαζί με 3 Γερμανούς αιχμαλώτους που πιάσαμε.

Η μάχη του Αιτωλικού ήταν από τις σοβαρότερες μάχες της Δυτ. Ελλάδας γιατί είχε τρομερή ευμενή απήχηση σε όλη την περιοχή. Οι Γερμανοί δεν βγαίνουν τώρα πλέον έξω από τα στρατόπεδα. Αντίποινα δεν έκαναν γιατί είδαν να ανηφορίζουν προς τα Ελληνικά 150 αντάρτες και κατάλαβαν πως πρόκειται για οργανωμένη μονάδα του ΕΛΑΣ όχι ντόπιοι. Ύστερα από 74 χρόνια απ’ την επιχείρηση της ανατίναξης της αμαξοστοιχίας και της μάχης του Αιτωλικού, κορυφαία πράξη αυτοθυσίας των αγωνιστών της καθολικής ενιαίας Εθνικής αντίστασης που καθοδηγήθηκε από το ΚΚΕ ανήκει στον λαό μας, δεν είναι κτήμα κανενός. Οφείλουμε να επαγρυπνούμε να μην λησμονούνε, να τιμάμε τους αγώνες για την Ελευθερία, Εθνική κυριαρχία, Δημοκρατία, Δικαιοσύνη κ.λ.π.

Κείμενο: Κώστας Κούστας

Φωτογραφία: Σχεδίασμα της μάχης του Αιτωλικού

Πηγή: agriniostories.gr

Κατηγορία Θέματα (Τοπικής) Ιστορίας

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη, 25 Ιουνίου 2024 23:38

Οινιάδες: H αρχαία πολιτεία και ο μύθος του βασιλιά που δεν έπρεπε να τον δει ο ήλιος

Μια «άγνωστη» αρχαία ελληνική πόλη που γνώρισε μεγάλη οικονομική και πολιτισμική ακμή βρίσκεται στην Αιτωλοακαρνανία, 4 χλμ. δυτικά του σημερινού χωριού Κατοχή Μεσολογγίου, στο λόφο Τρίκαρδος ή Τρικαρδόκαστρο.

Πρόκειται για τις Οινιάδες, τα ερείπια της οποίας σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση και εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη που θα την «ανακαλύψει».

Οι αρχαίες Οινιάδες γνώρισαν μεγάλη ακμή ιδιαίτερα μέχρι τα Ελληνιστικά χρόνια ενώ εκείνη την περίοδο αποτελούσαν τη δεύτερη ισχυρότερη πόλη των Ακαρνάνων μετά την Στράτο.

Η πόλη ήταν κτισμένη στη βόρεια όχθη του ποταμού Αχελώου – στρατηγική θέση από την οποία ελεγχόταν τόσο η είσοδος προς τον Πατραϊκό κόλπο, όσο και η θαλάσσια αρτηρία μεταξύ της Ακαρνανίας και των νησιών Λευκάδας, Ιθάκης και Κεφαλλονιάς.

Παράλληλα, καθώς βρισκόταν κοντά στις εκβολές του Αχελώου – ήταν σε θέση κατάλληλη για δημιουργία λιμανιού (κεντρική φωτογραφία) και για εμπορική δραστηριότητα.

Το ναυπηγείο – ιδιαίτερο μνημείο του χώρου και ένα από τα επιβλητικότερα της αρχαιότητας λόγω της πολύ καλής διατήρησής του

Μυθολογία

Σύμφωνα με την παράδοση, στο κάστρο του λόφου κατοικούσε ένας βασιλιάς που τον έλεγαν Τρίκαρδο. Αυτός ο βασιλιάς είχε ένα πανέμορφο γιό, πού είχε το όνομα Ανήλιαγος, επειδή δεν έπρεπε ποτέ να τον δει ο Ήλιος.

Ο Ανήλιαγος όταν έγινε βασιλιάς, γνώρισε και αγάπησε την Κυρά-Ρήνη, η οποία κατοικούσε στον πύργο της στην Πλευρώνα (αρχαία πόλη τής Αιτωλίας) και κάθε νύκτα την επισκεπτόταν, αλλά έφευγε πάντα πριν ξημερώσει.

Ορισμένες πέτρες της κάτω σειράς καθισμάτων έχουν χαραγμένες επιγραφές με αρχαιοελληνική γραφή που έχει αναγνωσθεί

Η Κυρά-Ρήνη ήταν κατά μια εκδοχή η σύζυγος του Ανδρόνικου Παλαιολόγου και κατ’ άλλη εκδοχή ήταν κόρη του Αλεξίου Γ’ Κομνηνού.

Η Κυρά-Ρήνη, λοιπόν, επειδή ο βασιλιάς Ανήλιαγος δεν της έλεγε γιατί φεύγει πάντα τόσο πρωί, ζήλεψε μην τυχόν υπάρχει κάποια άλλη γυναίκα στη ζωή του, και μια βραδιά αποφάσισε να τον εξαπατήσει.

Έτσι έσφαξε όλα τα κοκόρια του πύργου με αποτέλεσμα ο Ανήλιαγος να μην αντιληφθεί το ξημέρωμα και την απειλητική άφιξη του ηλίου, με αποτέλεσμα να μην ξυπνήσει έγκαιρα, να μείνει μέχρι αργά και να αντικρύσει τον ήλιο στο ποτάμι. Και ο βασιλιάς Ανήλιαγος έσβησε για πάντα.

pronews.gr

Κατηγορία Αφιερώματα στην Αιτωλοακαρνανία απο διάφορα ΜΜΕ

Ετικέτες

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο, 22 Ιουνίου 2024 17:40

To σπίτι που φιλοξένησε την αυτοκράτειρα Σίσσυ στο Μεσολόγγι

Στο νεοκλασικό αυτό σπίτι που βρίσκεται απέναντι από την είσοδο της Παλαμαϊκής Σχολής, ιδιοκτησίας σήμερα της οικογένειας Κωνσταντίνου και Μαρίας Νούλα, το 1888 φιλοξενήθηκε η περίφημη αυτοκράτειρα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας Ελισάβετ (Σίσσυ).

Η κοσμοπολίτισσα αυτοκράτειρα το καλοκαίρι εκείνου του χρόνου παραθέριζε στην Κέρκυρα όπου έκτιζε το ξακουστό «Αχίλλειον».

Επειδή της άρεσαν τα ταξίδια τελειώνοντας τις καλοκαιρινές διακοπές της επιβιβάστηκε στην αυτοκρατορική θαλαμηγό και κατέπλευσε τον Σεπτέμβριο του 1888 στο Μενίδι όπου και αποβιβάστηκε.

Έχοντας προορισμό το Μεσολόγγι διέσχισε οδικώς την Αιτωλοακαρνανία κάνοντας στάσεις και διανυκτερεύσεις αντίστοιχα στην Αμφιλοχία και το Αγρίνιο.

Φθάνοντας στο Μεσολόγγι φιλοξενήθηκε στο σπίτι του δημάρχου Γεωργίου Μακρή που ήταν ο ιδιοκτήτης του παραθαλάσσιου τότε σπιτιού της φωτογραφίας.

Η Σίσσυ παρέμεινε στην πόλη για δύο μέρες.

Επισκέφθηκε το Κοιμητήριο της Φρουράς, προσκύνησε στο τύμβο των ηρώων, στον τάφο του Μάρκου Μπότσαρη, στο μνημείο των Φιλελλήνων καθώς και στον ανδριάντα του Λόρδου Βύρωνος που εκείνα τα χρόνια είχε ανεγερθεί.

Αφού περπάτησε την “περιμετρική”, που τον προηγούμενο χρόνο είχε κατασκευάσει ο Τρικούπης, αφού απόλαυσε από τα μπαλκόνια του σπιτιού που διέμενε την ήμερη λιμνοθάλασσα και τα απαράμιλλα ηλιοβασιλέματα και αφού ως ένδειξη των ευχαριστιών της για την φιλοξενία που της παρασχέθηκε δώρισε στον δήμαρχο μία ασημένια ταμπακιέρα και στη σύζυγό του πανάκριβα κοσμήματα, επιβιβάστηκε στην θαλαμηγό της που την ανέμενε στο λιμάνι του Βασιλαδιού και αναχώρησε.

*Το κείμενο δημοσιεύθηκε στη σελίδα Facebook «Το Μεσολόγγι που έφυγε μέσα από τα Αρχεία της “Διεξόδου”»:

agrinionews.gr

Κατηγορία Θέματα (Τοπικής) Ιστορίας

Ετικέτες

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα, 29 Απριλίου 2024 19:19

Ο τόπος συνάντησης των Ελεύθερων Πολιορκημένων μετά την Έξοδο του Μεσολογγίου (Βίντεο)

Το σημείο συνάντησης των εξοδιτών του Μεσολογγίου οι οποίοι καταφτάνοντας στο μοναστήρι του Άϊ Συμιού, έπεσαν σε ενέδρα 2000 τουρκαλβανών του Ιμπραήμ, οι οποίοι σκότωσαν όσους αντιστάθηκαν, τους υπόλοιπους τους πήραν σκλάβους στην ανατολή και έκαψαν και το Μοναστήρι αποτελειώνοντας την καταστροφή.

Επιμέλεια βίντεο: Κωσταρέλλος Βασίλης
Facebook page: KDrone Hellas

Κατηγορία Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη, 24 Απριλίου 2024 20:29

Οι Πολιορκίες και η Έξοδος του Μεσολογγίου από τη σκοπιά των Οθωμανών

Οι Πολιορκίες και η Έξοδος από τη σκοπιά των Οθωμανών

(Από τα Οθωμανικά Κρατικά Αρχεία – Αρχειακά Έγγραφα)

Η κατάληψη του Μεσολογγίου (Μεσολένκ στα τουρκικά), ήταν πρωταρχικός σκοπός για τον σουλτάνο Μαχμούτ Β΄. Ένα χρόνο πριν την πτώση της πόλης, Απρίλιος 1825, έγραφε σε διάταγμά του: «Ένας Θεός ξέρει ότι, μέρα και νύχτα, το μυαλό μου βρίσκεται στο Μεσολόγγι· δεν σκέφτομαι τίποτε άλλο από το πότε θα έρθει η ώρα που θα μάθω πως το Μεσολόγγι έπεσε».

Από το 1822 και την πρώτη πολιορκία αγωνιούσε για το Μεσολόγγι. Το είχε αναθέσει σε Αλβανούς πολέμαρχους και μισθοφόρους. Στις 21 Δεκεμβρίου 1822 αναφέρει σε επιστολή του στον Ρεσίντ Πασά, Κυβερνήτη του Καραμάν στην περιοχή Ακαρνανίας και στον Ομέρ Πασά Mutasarrıf Ιωαννίνων. «Ζητάμε από την Εξοχότητά σας με αυτή την επιστολή να ολοκληρώσει σύντομα το θέμα του Μεσολογγίου καταπιέζοντας τους άπιστους εκεί με ακλόνητη αποφασιστικότητα και ανδρεία».

Όμως πρόοδος δεν υπήρχε. Οι Αλβανοί ήταν απρόθυμοι, διχασμένοι στο εσωτερικό τους (Τόσκοι και Γκέγκοι), εκπαιδευμένοι στην αυλή του Αλή Πασά και με καλές σχέσεις με μερίδα Ελλήνων κλεφταρματολών. Με απανωτές επιστολές η Πύλη προσπαθεί μάταια να λύσει το πρόβλημα.

19 Δεκεμβρίου 1823: Στον Γιουσούφ Πασά Σερρών

«Δεν καταλαβαίνουμε γιατί ο Μουσταφά Πασάς παρέβη το στρατηγείο του εναντίον των απίστων και εγκατέλειψε την πολιορκία μόνος του, εις βάρος του να μην πετύχει τίποτα αφού ήταν τόσο επιμελής στην εκπλήρωση των όρων του καθήκοντός του πολιορκώντας, από ξηρά και θάλασσα, Αιτωλικό και Μεσολόγγι, για τη σταθερότητα των οποίων είναι τόσο περήφανοι οι άπιστοι Moreot… Το επίμαχο έργο παρέμενε μέχρι στιγμής ανεκπλήρωτο, λόγω του θείου διατάγματος και της έλλειψης ένωσης, καθώς και της αδιάκοπης αναταραχής.

9 Ιανουαρίου 1824: Στον Mutasarrıf της Σκόδρας [Mustafa Pasha Bushati]

«Ενώ οι άνδρες που αναμενόταν να έχουν ζήλο και ηρωισμό είχαν ανατεθεί, δεν μπόρεσαν να νικήσουν αυτή την άπιστη παρτίδα Έλληνα ράγια και να ολοκληρώσουν οποιαδήποτε δουλειά, κάθε φορά με διαφορετικό πρόσχημα. Το ζήτημα Moreot τελικά παρατείνεται».

10 Μαΐου 1825: «Πράγματι, οι προδοτικοί άπιστοι μέσα στο Μεσολόγγι θεωρούν αυτό το οχυρό ως τον άξονα της δύναμής τους. Η έπαρση και η αλαζονεία τους έχουν μεγαλώσει, και έχουν γίνει ατρόμητοι από την ισχύ του Υπέρτατου Κράτους, καθώς δεν έχουν δεχθεί πλήγμα μέχρι στιγμής».

13 Μαΐου 1825: «Το γεγονός ότι αυτή η διαταραχή δεν έχει ακόμη κατασταλεί έχει πολλά μειονεκτήματα τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον. Ιδιαίτερα, παρά την έμφυτη γενναιότητα και τη δύναμή του, το Υπέρτατο Κράτος του Ισλάμ υποφέρει από μεγάλη ταπείνωση στα μάτια των ξένων κρατών».

3 Ιουνίου 1825: «Είμαι πολύ χαρούμενος που η Άμφισσα και το Λιδωρίκι καταλήφθηκαν εύκολα, με τη βοήθεια του Θεού. Παρακαλούμε τον Θεό για την κατάκτηση του Μεσολογγίου σε λίγο… Οι άπιστοι, από την άλλη πλευρά, δεν έχουν αντιμετωπίσει καμία αποφασιστική απάντηση από τους αξιωματούχους μας από την αρχή της εξέγερσής τους, με αποτέλεσμα να γίνονται όλο και πιο αναιδείς... καταβάλετε προσπάθεια να αφαιρέσετε το Μεσολόγγι από τα άδικα χέρια των απίστων με κάθε μέσο το συντομότερο δυνατό, πράγμα που είναι η πρωταρχική προσδοκία της Αυτοκρατορικής Μεγαλειότητας και όλων μας».

2 Σεπτεμβρίου 1825: Προς Κυβερνήτη Ρωμυλίας Mehmed Reşid Pasha

«Είναι η ύψιστη προσδοκία μας και η τελική μας ελπίδα ότι όταν ο Σεβασμιώτατος κατακτήσει το Μεσολόγγι, με τη βοήθεια του Θεού, το άντρο της αταξίας θα χαθεί εντελώς για αυτούς τους άπιστους ληστές. Καθώς στη συνέχεια θα καταρρεύσουν σε πλήρη απόγνωση, οι Φράγκοι θα είναι απελπισμένοι, γεγονός που θα διευκολύνει την προμήθεια των χειμερινών προμηθειών. Αντίθετα, εάν, ο Θεός φυλάξοι, παραταθεί το ζήτημα του Μεσολογγίου και οι άπιστοι ξεφύγουν για άλλη μια φορά με τις αποτρόπαιες πράξεις που έχουν διαπράξει μέχρι τώρα, σίγουρα γνωρίζετε ότι αυτό θα είναι τεράστια ντροπή για το Υπέρτατο Κράτος».

Μπροστά στο αδιέξοδο η Πύλη αλλάζει πολιτική το 1825. Απομακρύνει από την περιοχή τον Ομέρ Βρυώνη, ηγέτη των Τόσκηδων Αλβανών, θεωρώντας τον κύριο υπεύθυνο για τη μη καταστολή της ελληνικής εξέγερσης. Φέρνει από τη Θράκη Τούρκους στρατιώτες και αναθέτει την αποστολή κατάληψης στον Ιμπραήμ Πασά και στις στρατιωτικά εκπαιδευμένες από τους Γάλλους Αιγυπτιακές δυνάμεις.

Ο εκπρόσωπος του Νετζήπ Εφέντης που ήρθε στο Μεσολόγγι για τη διευθέτηση των σχέσεων Αιγυπτίων και Οθωμανών προς τα τέλη της πολιορκίας, σε επιστολή του αμέσως μετά την πτώση της πόλης, 19 Απριλίου 1826, αναφέρει:

«Οι άπιστοι είχαν οχυρώσει τόσο καλά το Μεσολόγγι ώστε ήταν αδύνατο να κατακτηθεί με επίθεση. Αν και τα νησιά Βασιλάδι και Ανατολικό –το κλειδί για το Μεσολόγγι– είχαν καταληφθεί και ο αποκλεισμός από ξηρά και θάλασσα ήταν ολοκληρωτικός, για περίπου δεκαπέντε μέρες, περνούσε ανεφοδιασμός με μικρές βάρκες από το νησί Πεταλάς… Όμως ο Αυστριακός πρόξενος στην Πρέβεζα ενημέρωσε τον Ιμπραήμ πασά και αυτός έκλεισε αυτά τα περάσματα με οχυρώματα, κανόνια και στρατιώτες. Όταν διαπιστώθηκε ότι οι ληστές ήταν εξαντλημένοι από την πείνα, τους προσφέρθηκε αρκετές φορές αμνηστία σύμφωνα με τους κανόνες της Σαρία... όταν τους παραδόθηκε έγγραφο με τους όρους του Ιμπραήμ και του Ρεσίτ πασά, στο οποίο τους εξηγούσαν τη διαδικασία αμνηστίας και τους ανακοίνωναν το έλεος και τη χάρη του σουλτάνου, οι ληστές εξέφρασαν την περιφρόνηση και την εχθρότητά τους με αλαζονικά λόγια. “Δεν μπορούμε να παραδώσουμε τα επτά χιλιάδες αιματοβαμμένα όπλα μας με τα ίδια μας τα χέρια».

Το Μεσολόγγι έπεσε, Ουδέποτε όμως Νικήθηκε!

Παναγιώτης Κατσούλης

Κατηγορία Θέματα (Τοπικής) Ιστορίας

Ετικέτες

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Διαβάστε περισσότερα...

Έναρξη
Προηγούμενο
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Επόμενο
Τέλος

Σελίδα 1 από 16

Τελευταία άρθρα

Δεκ 11, 2024 Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

Σύλλογος Eπαγγελματιών Tουρισμού Αλυζίας: Video drone προβολής επιχειρήσεων
Δεκ 10, 2024 Γνωρίστε την Αιτωλοακαρνανία

Τα εκκλησιαστικά μνημεία της Αλυζίας (βίντεο)
Δεκ 10, 2024 Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

«Ακολουθώντας τα ακαρνανικα νερά μέχρι τη θάλασσα» (βίντεο)
Δεκ 08, 2024 Θέματα (Τοπικής) Ιστορίας

Tα τεχνολογικά επιτεύγματα στη γη των Αιτωλών και Ακαρνάνων!
Δεκ 05, 2024 Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

Η γέφυρα Τέμπλας «ψηλά» στον Αχελώο
Δεκ 05, 2024 Γνωρίστε την Αιτωλοακαρνανία

Eνα χειμωνιάτικο οδοιπορικό στην Πογωνιά Αιτωλοακαρνανίας
Δεκ 04, 2024 Θέματα απο Λευκάδα

Destination Lefkada 2025
Δεκ 03, 2024 Θέματα (Τοπικής) Ιστορίας

Όταν ο Σκόμπι έγινε δρόμος στο Αγρίνιο
Δεκ 03, 2024 Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

Ανακαλύψτε το σπήλαιο «Θεοτικό» στον Δρυμώνα Θέρμου (βίντεο)
Νοε 29, 2024 Φωτοϊστορίες

Οδοιπορικό στην Κοιλάδα Αχελώου: Εκεί που η φύση «οργιάζει» και κάποιοι, λίγοι, επιμένουν… (φωτο)
Νοε 24, 2024 Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

Βίντεο: Aγρίνιο, 40 χρόνια πριν…
Νοε 20, 2024 Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

Αυτές είναι οι τελευταίες μοιρολογίστρες της Κατοχής Μεσολογγίου (video)

ΤΥΧΑΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΡΘΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΣ

Πολυμέσα - Παρουσιάσεις

Επιλογές

Open menu

Διαβάστε επίσης...

Μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου – Πότε πρέπει να απευθυνθείτε σε διαγνωστικό κέντρο;

Μαρ 03, 2022

Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η περαταριά ή μαγόνα στις όχθες του Αχελώου

Η Μαούνα ή Μαγόνα περνάει ακόμη και οχήματα από το Νεοχώρι στην Κατοχή.
Photo: Πολιτιστικά Αρχεία «Διεξόδου»

Μαθητές περνούν με την Μαγόνα στη Γουριά τον Αχελώο για εκπαιδευτική εκδρομή της Τετάρτης Γυμνασίου της «Παλαμαϊκής» του 1949.
Photo: Πολιτιστικά Αρχεία «Διεξόδου»

Η περαταριά το 1938 με κατοίκους της Κατοχής να περνούν στην αντίπερα όχθη του ποταμού Αχελώου.
Photo: Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα (ASCSA)

Η περαταριά στην Κατοχή Μεσολογγίου.
Photo: Αλέξης Κατεφίδης

Δρόμοι Ελευθερίας απο την Έξοδο του Μεσολογγίου μέχρι το Ναύπλιο

Παλαιομάνινα: Ποια ήταν η ονομασία της αρχαίας πόλης; Δυόμιση χιλιετίες μετά μένει αναπάντητο το ερώτημα

Τελικά, ποια ήταν η ονομασία της αρχαίας πόλης στην Παλαιομάνινα;

Η εξέγερση των κολίγων του Γαλατά

Αιτωλοακαρνανία: 3 εμπειρίες που αγαπούν επισκέπτες από όλο τον κόσμο (www.travel.gr)

Αφιέρωμα: «Ανατίναξη του τραίνου στο σταθμό του Αιτωλικού»

Οινιάδες: H αρχαία πολιτεία και ο μύθος του βασιλιά που δεν έπρεπε να τον δει ο ήλιος

To σπίτι που φιλοξένησε την αυτοκράτειρα Σίσσυ στο Μεσολόγγι

Ο τόπος συνάντησης των Ελεύθερων Πολιορκημένων μετά την Έξοδο του Μεσολογγίου (Βίντεο)