Του Λίνου Υφαντή,
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θα θυμούνται από τα παιδικά τους χρόνια τις παραστάσεις του Θέατρου Σκιών και του Καραγκιόζη. Βασικός ήρωας ήταν ο Μπαρμπαγιώργος, ένας φουστανελοφόρος τσέλιγκας. Παρουσιάζονταν ως Ορεσίβιος, πρωτόγονος, βλάχος. Μιλούσε δε μια ιδιότυπη διάλεκτο, με όλα τα χαρακτηριστικά ιδιώματα του τόπου του. Πατέρας του ήταν ο Γιάννης Ρούλιας που γεννήθηκε το 1872 στην Αμφιλοχία. Λέγεται ότι ο Μπαρμπαγιώργος δημιουργήθηκε ως φιγούρα από τον ίδιο για να τονώσει το ηθικό του κοινού την περίοδο του ατυχή Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897.
Καινούργια στοιχεία για το Ρούλια μας δίνει » Η βιβλιοθηκη του Καραγκιοζολογίου Νο 1″ (ISBN: 978-960-427-196-2). Το προλογίζει ο Αιτωλοακαρνάνας καραγκιοζοπαίκτης Κώστας Καμαριάρης. Στην έκδοση αυτή μαθαίνουμε ότι ο Γιάννης Ρούλιας ήταν αγαπητός στους λογοτεχνικούς κύκλους των Αθηνών. Ο λογοτέχνης Ζαχαρίας Παπαντωνίου έγραψε μια νεκρολογία για το Γιάννη Ρούλια στην εφημερίδα «Σκριπ» το 1905. Ανάμεσα σε αυτά μαθαίνουμε για τη σχέση του Αμφιλοχιώτη Καραγκιοζοπαίκτη με τον Αγρινιώτη σπουδαίο Λογοτέχνη Κώστα Χατζόπουλο. Ο τελευταίος τον είχε στρατιώτη ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός, όταν υπηρέτησε στα τότε σύνορα της Ελλάδας με την Ήπειρο. Άλλωστε η Αμφιλοχία, περιοχή καταγωγής του Ρούλια, ήταν τότε παραμεθόριος, αφού τα σύνορα έφταναν ως την Άρτα.
Το πιο σημαντικό είναι ότι η παρούσα έκδοση μας διασώζει τις φιγούρες του Μπαρμπαγιώργου και του Καραγκιόζη, όπως τις αποτύπωσε ο Ρούλιας. Ο Μπαρμπαγιώργος εμφανίζεται κλασσικά με τη Ρουμελιώτικη φορεσιά όπως τον ξέρουμε περίπου. Ο Καραγκιόζης όμως έχει κάτι το διαφορετικό: Δεν εμφανίζεται ρακένδυτος, αλλά με φράγκικο κουστούμι, παπιγιόν, μαγκούρα και φυσικά ξυπόλητος. Μάλλον ο Ρούλιας ήθελε να διακωμωδήσει το νεοαστισμό και τη μεγαλομανία της εποχής του στην αναπτυσσόμενη Αθήνα που τότε ζούσε. Άλλωστε η τότε ελληνική κοινωνία και το τότε πολιτικό σύστημα περνούσε μια κρίση και ζούσε στο δικό της κόσμο. Η ήττα άλλωστε του 1897, λίγα χρόνια πριν το θάνατο του Ρούλια, θεωρήθηκε απόρροια της κρίσης αυτής…
agrinionews.gr
