Κείμενο και φωτογραφίες Αποστόλου Κων. Καρακώστα
Την Κυριακή 4η Αυγούστου 2019, μέλη της ομάδας πεζοπορίας/ορειβασίας της κοιλάδας του Αχελώου, συνδύασαν στην εκδρομή τους πεζοπορία σε μονοπάτια στα ριζά της Καλάνας, με βαρκάδα στην λίμνη των Κρεμαστών, στα στενά περάσματα του άνω ρου του Αχελώου, εκεί που ξεκινά η ομώνυμη κοιλάδα.
Με οδηγό-αρχηγό της ομάδας πεζοπορίας την γνώστρια της περιοχής του Ορεινού Βάλτου κυρία Νία Χαρίτου, αφήσαμε τα αυτοκίνητα στον δημόσιο δρόμο από Εμπεσό προς Περδικάκι και περπατήσαμε στην πλαγιά της Καλάνας κατηφορίζοντας προς την κοιλάδα του Αχελώου.
Βαδίζοντας μέσα σε ένα πανέμορφο τοπίο ανάμεσα στις ψηλές κορφές των βουνών κάτω από θεόρατα σκιερά πλατάνια και διασχίζοντας νεροσυρμές που και τώρα τον Αύγουστο κυλάνε δροσερά νερά, φθάσαμε σε έναν «κρυφό» όρμο της λίμνης, στην δεξιά όχθη, κάτω απ’ την νεραϊδοσπηλιά της «Πάντοβα» όπου κατοικούσαν οι νεράιδεςκατά την μυθολογία της περιοχής της κοιλάδας του Αχελώου.
Επιβιβαστήκαμε στην βάρκα του Παναγιώτη και «πλεύσαμε» βόρεια μέσα στο στενό πέρασμα, σαν Νορβηγικό φιόρδ, θαυμάζοντας και φωτογραφίζοντας τα φυσικά τοπία στο άγριο μεγαλείο τους.
Μετά την ημιβυθισμένη (ετούτη την εποχή) σπηλιά του «Καραθανάση» γυρίσαμε νότια προς το «νησάκι» του Αι Νικόλα που πάνω του οι Ενετοί επί Καρόλου Τόκου κτίσανε κάστρο, (βυθισμένο στην λίμνη πλέον…)που έλεγχε το στενό πέρασμα του Αχελώου στην περιοχή της αρχαίας Αγραΐδας.
Μετά το «νησάκι» γυρίσαμε ανατολικά προς την πλευρά της Ευρυτανίας.
Πλησιάσαμε στην προβλήτα της Συβίστας μέσα από μια ακύμαντη σαν γυαλίκαθρεπτίζουσα επιφάνεια των νερών.
Ο λόφος μπροστά μας, η προβλήτα του φέρυμπόουτ, όταν έγινε το φράγμα των Κρεμμαστών το 1965, η καντίνα που βρίσκεται εκεί και τα δένδρα, αντανακλώνταν πάνω στα ήρεμα νερά και δεν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε που ενώνονται με την στεριά!
Ο φιλόξενος Αλκιβιάδης, ιδιοκτήτης της καντίνας «ξεδίψασε» με κρύα ποτά και καφέδες τους «πεζο-ναύτες» που αμέσως μετά έκαναν εν μέσω «καύσωνα» δροσερό μπάνιο στα γαλανά νερά της λίμνης.
Στην επιστροφή περάσαμε ανατολικά του Αι Νικόλα, εκεί που σε πολύ στενό φαράγγι έρεε τα νερά του ο Αχελώος. (πριν σχηματιστεί η τεχνική λίμνη, ο λόφος όπου το κάστρο και η εκκλησία του Αι Νικόλα βρισκόταν στην δεξιά όχθη του Αχελώου, προς την πλευρά του Βάλτου Ακαρνανίας.). Αμέσως μετά αντικρύσαμε στην επιφάνεια των νερών μια «μορφή» κάτι που μοιάζει με «πρόσωπο», πελώρια μάτια-μύτη και στόμα!
Όταν σε κάποια χρόνια γίνει τουριστική αξιοποίηση στην περιοχή, οι ξεναγοί θα λένε στους επιβάτες των τουριστικών σκαφών: «και τώρα κοιτάξτε στα δεξιά σας να δείτε τον θεό Αχελώο θυμωμένο!», κάτι ανάλογο όπως στην κοιλάδα των Τεμπών, όπου ο καπετά-Νίκος του σκάφους «Loveboat» έδειχνε την μορφή του Ποσειδώνα, που με λίγη φαντασία μπορούσες να διακρίνεις στα βράχια της πλαγιάς προς την πλευρά του Ολύμπου.
Στα στενά του φιόρδ φυσούσε δροσερό αεράκι 3 beaufort από βορά και ο έμπειρος «λαντσέρης» (καπετάνιος της λάντζας-βάρκας-στην ναυτική διάλεκτο, από τα Αγγλικό launch) «έκοψε» στροφές στην μηχανή για να μην πιτσιλίζονται οι επιβαίνοντες απ’ τα «κυματάκια» που σπάγανε στην πλώρη της «λάντζας».
Αποβιβαστήκαμε στον ίδιο φυσικό όρμο απ’ όπου ξεκινήσαμε.
Ο αγαπητός πλέον για όλη την ομάδα «καπετάν-Πάνος» αφού μαζί με τον 12χρονο γιό του Κώστα «σιγούρεψε» την βάρκα του, μας «φόρτωσε» στην καρότσα του παμπάλαιου αγροτικού του μηχανήματος, Ελληνικής κατασκευής της δεκαετίας του 70, και μας έφερε στον αμαξιτό δρόμο οδηγώντας σε ένα «μονοπάτι» που μόνο αυτός «έβλεπε», ανάμεσα σε βράχια και μέσα από λαγκαδιές-γκρεμούς και θεόρατα χαμηλόκλωνα πλατάνια! Αφού τον ευχαριστήσαμε για την εξαιρετική του φροντίδα στην ασφαλή επιβίβαση & αποβίβαση όπως και στην ταξινόμηση εντός της λέμβου του καθενός, για την μέγιστη ευστάθεια, τον αποχαιρετίσαμε και ευχηθήκαμε σύντομα να ξαναβρεθούμε στα ίδια «νερά»!
Απόστολος Κων. Καρακώστας
agrinionews.gr
