Οι αστροφωτογραφίες με θέμα τον ελληνικό έναστρο ουρανό έγιναν πρώτο θέμα σε κορυφαία διεθνή μέσα χάρη στον φυσικό Άγγελο Μακρή που ασχολείται με το συγκεκριμένο είδος φωτογραφίας που του προσφέρει χαρά και διακρίσεις. Αγόρασε μια ψηφιακή μηχανή για την γέννηση της κόρης του και από τότε δεν σταμάτησε να μετράει τα άστρα. Ζει μόνιμα στο Αγρίνιο, είναι καθηγητής Φυσικής την ημέρα και αστροφωτογράφος τη νύχτα.
«Αυτό το είδος φωτογράφησης», υπογραμμίζει, «προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες σε έναν φωτογράφο, αφού τα επίγεια τοπία περιορίζονται μόνο από την διάθεσή μας για εξερεύνηση και ο έναστρος ουρανός παρουσιάζει φαινόμενα που εναλλάσσονται διαρκώς.
Πέτρινο γεφύρι Αρτοτίβας. Είναι 600 ετών και είναι το αρχαιότερο πέτρινο γεφύρι που σώζεται στον Εύηνο ποταμό. “Εκεί, πέρασα δυο νύχτες απολαμβάνοντας το τοπίο, παρέα με νυχτόβια ζωή όπως κουκουβάγια, ασβό, αλεπού, λαγό”, διηγείται ο φωτογράφος
Φωτογραφίες του Μακρή έχουν δημοσιευτεί σε αστρονομικά περιοδικά και σελίδες όπως το Fine Art Photography, Earth Sky, Earth Science Photo of the Day (EPOD/NASA), Shut Your Aperture, Megashot.net, Nature Photography. Όπως εξηγεί με σεμνότητα «για την αστροφωτογράφηση ενός τοπίου δεν χρειάζεσαι τηλεσκόπιο, επιστημονικές κάμερες και πανάκριβο εξοπλισμό παρά μόνο μια κάμερα, έναν φακό και ένα τρίποδο! Σε αυτά βέβαια, πρέπει να προσθέσεις την όρεξη για ξενύχτι κάτω από τα αστέρια, σε αρμονία με τη φύση και το Σύμπαν γύρω σου».
Το αρχαίο θέατρο Στράτου 2500 ετών, είχε χωρητικότητα περίπου 7000 θεατών και βρίσκεται κοντά στην πόλη του Αγρινίου
«Αφού ολοκλήρωσα τις λήψεις», διηγείται ο φωτογράφος, «στάθηκα μόνος του στο κέντρο του αρχαίου θεάτρου, κοίταξα τον έναστρο ουρανό και με συγκίνησε η σκέψη πως οι αρχαίοι πρόγονοί μου θα έβλεπαν περίπου το ίδιο θέαμα πριν από 2500 χρόνια».
Ο βυθισμένος ναός και ο τρούλος 1400 ετών. Λίγα χιλιόμετρα νότια της πόλης του Αγρινίου, κοντά στη λίμνη Λυσιμαχία, βρίσκεται ένα μνημείο 1400 Είναι ένας βυζαντινός ναός του 6ου αιώνα, που σήμερα βρίσκεται μισοβυθισμένος λόγω των προσχώσεων ενός παραποτάμου του Αχελώου, που επί αιώνες συγκεντρώνονταν στις ακτές της λίμνης. Το εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι το µοναδικό τµήµα που εξέχει είναι ο τρούλος, όλος ο υπόλοιπος ναός είναι βυθισµένος, αθέατος σε μια βαθειά λεκάνη νερού, περίπου 5μ βάθος… «Όταν έφτασα εκεί για να αστροφωτογραφίσω το μνημείο, είχε συννεφιά και απογοητεύτηκα. Αποφάσισα να παραμείνω για λίγο για να χαρώ την απόλυτη ηρεμία, και τελικά αποζημιώθηκα καθώς ο καιρός έκανε «ανοίγματα». Βυθισμένος τρούλος βυζαντινής εκκλησίας 1400 ετών.
Λίγα χιλιόμετρα νότια της πόλης του Αγρινίου, κοντά στη λίμνη Λυσιμαχεία. Μέσα από τις φωτογραφίες μου προσπαθώ να περιγράψω το δέος που νιώθω κάθε φορά που στέκομαι ακίνητος κάτω από τον «Κόσμο». Το ενδιαφέρον του για την Αστρονομία ξεκίνησε κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Φυσικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκεί, ένα βράδυ τον Οκτώβριο του 2007, είδε τη Σελήνη μέσα από το τηλεσκόπιο του Πανεπιστημίου. «Η στιγμή εκείνη ήταν ένα πραγματικό σημείο καμπής για τη ζωή μου, καθώς είδα τον νυχτερινό ουρανό με μια πολύ διαφορετική ματιά», εξηγεί ο φωτογράφος. Έκτοτε έχει περάσει αμέτρητες ώρες σε πολλά βουνά της Ελλάδας, παρατηρώντας και φωτογραφίζοντας τον έναστρο ουρανό μέσα από τηλεσκόπια.
Αρχαίο λιμάνι Οινιάδων (3000 ετών) κοντά στην πόλη του Μεσολογγίου.Αποτελούσε το ναύσταθμο των Οινιαδών και τα πλεούμενα μέσω της λίμνης Κυνίας είχαν άμεση πρόσβαση στο Ιόνιο. Υπάρχουν εφτά διαζώματα, που σημαίνει ότι μπορούσαν ταυτόχρονα να δέσουν εφτά σκάφη. Τρεις χιλιάδες χρόνια μετά, εκεί είναι στεριά με λιμνάζοντα νερά, χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα. «Είναι πολύ όμορφη η σκέψη ότι κάποτε εκεί οι αρχαίοι πρόγονοι μας έδεναν τα πλοία τους πριν εξορμήσουν στις αρχαίες θάλασσες», λέει ο φωτογράφος.
Η Γη κατά την ετήσια περιφορά της γύρω από τον Ήλιο, περνά μέσα από υπολείμματα μετεωριτών τα οποία αιωρούνται στο διάστημα. Αυτά τα υπολείμματα εισέρχονται με μεγάλες ταχύτητες στην ατμόσφαιρα της Γης και αναφλέγονται λόγω τριβής, δημιουργώντας μια φωτεινή γραμμή στον ουρανό – τα γνωστά «πεφταστέρια»!
Στη επόμενη φωτογραφία, ένα μετέωρο πεφταστέρι «κατευθύνεται» προς τους αστρονόμους.
Μετέωρο στον Πάρνωνα
Σχεδόν κάθε μήνα, ερασιτέχνες αστρονόμοι από όλη την Ελλάδα μαζεύονται στα 1400μ, για να απολαύσουν τον νυχτερινό ουρανό με τα τηλεσκόπια τους. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Ερμής έβαλε στα κρυφά τον Ηρακλή στον Όλυμπο για να τραφεί από τα στήθη της Ήρας που κοιμόταν. Ο Ηρακλής δάγκωσε τη θηλή της Ήρας και το γάλα της εκτινάχθηκε στους ουρανούς σχηματίζοντας τον Γαλαξία. «Milky Way», δηλαδή ο Γαλαξίας μας. Η Γη ανήκει σε ένα ηλιακό σύστημα που βρίσκεται στην άκρη σχεδόν του Γαλαξία μας, ο οποίος είναι ένας στρεφόμενος δίσκος αποτελούμενος από περίπου 300 δισεκατομύρια ήλιους. Η πιο «πυκνοκατοικημένη» περιοχή του Γαλαξία μας είναι στο κέντρο του. Έτσι όταν λέμε «βλέπω τον Γαλαξία (Milky Way)» εννοούμε ότι κοιτάζουμε προς τον πυρήνα του, το σημείο με την μεγαλύτερη συγκέντρωση αστέρων.
Στο καταφύγιο του Παναιτωλικού στη θέση «Διασελάκι», στα 1170 μ.
Το διαχειρίζεται ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγρινίου. Στον ουρανό του μπορείς να δεις τον Γαλαξία μας «Milky Way». Ο σκοτεινός ουρανός της Πίνδου Ο Μακρής για την παρατήρηση και φωτογράφιση του ουρανού προτιμά τα τοπία της Ηπείρου, καθώς έχουν τον πιο σκοτεινό ουρανό της Ευρώπης, σύμφωνα με τον παγκόσμιο χάρτη «φωτορρύπανσης» της NASA. «Στάθηκα εκεί σε ένα βράχο ανάμεσα στα αγριολούλουδα και βίωσα ένα απίστευτο ηλιοβασίλεμα πάνω από κορυφογραμμές των 2000 μέτρων, την δύναμη της φύσης στον επιβλητικό καταρράκτη και τη θέαση ενός από τους πιο σκοτεινούς ουρανούς της Ευρώπης στην καρδιά της Πίνδου», λέει ο φωτογράφος. Ο καταρράκτης αυτός βρίσκεται στα Τζουμέρκα.
Ο καταρράκτης «Κεφαλόβρυσο» ή «Νερουλάς» στα Τζουμέρκα είναι ο μεγαλύτερος ενεργός καταρράκτης της Ελλάδας με κάθετο ανάπτυγμα 185 μ. και συνολικό μήκος πάνω από 350 μ…
mixanitouxronou.gr
